اثر سولفات و کلرید پتاسیم بر عملکرد و رشد رویشی پنبه در شرایط شور

در شرایط شور، جذب عناصر غذایی به دلیل کاهش حجم ریشه و رابطه ضدیتی بین عناصر غذایی و یونهای سمی، کاهش می یابد. اثرات سولفات و کلرور پتاسیم در عملکرد پنبه متفاوت است. این آزمایش به منظور بررسی اثر دو نوع کود پتاسه (سولفات پتاسیم و کلرور پتاسیم) در سطوح مختلف، بر رشد و عملکرد پنبه رقم ورامین در یک خاک شور با شوری خاک 12 دسی زیمنس بر متر، در یکی از مزارع پنبه شهرستان کاشمر طی دو سال 1386-1387 انجام شد. طرح آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار در سه تکرار اجرا گردید. تیمارها عبارتند از : 1- شاهد (بدون مصرف پتاسیم (100 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار) 50-3 درص کمتر از میزان توصیه کلروریتاسیم (100 کیلوگرم کلرور پتاسیم در هکتار) 4- میزان توصیه سولفات پتاسیم (200 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار) 5- میزان توصیه کلروپتاسیم (200 کیلوگرم کلرور پتاسیم در هکتار 50-6 درصد بیشتر از تصیه سولفات پتاسیم (300 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار) 100-9 درصد بیشتر از توصیه کلرورپتاسیم (400 کیلوگرم کلرور پتاسیم در هکتار). نتایج آزمایش نشان داد که بین میانگین عملکرد وش اختلاف معنیداری در سطح 5 درصد وجود دارد و بیشترین عملکرد وش از تیمار شماره 6 یعنی مصرف 50 درصد بیشتر از مقدار توصیه سولفات پتاسیم (300 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار) بدست آمد که نسبت به شاهد (بدون مصرف پتاسیم) 35 درصد افزایش عملکرد وش داشته است.

Keywords:

پنبه , سولفات پتاسیم , کلرور پتاسیم , عملکرد