مرتضی حدیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران
علیرضا صیداوی - دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران
مهرداد بویه - مربی گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران

این تحقیق به منظور بررسی اثر مدت محدودیت غذایی کمی و افزایش سطح مواد مغذی جیره )انرژی و پروتئین(، بر خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. این تحقیق در قالب یک آزمایش فاکتوریل2×4دو سطح محدودیت غذایی از 3 تا 71 روزگی و از 3 تا 17 روزگی، و چهار سطح انرژی و پروتئین بالا به ترتیب صفر، پنج، ده و پانزده درصد بیش از راهنمای پرورش سویه راس(، به همراه یک تیمار شاهد )بدون محدودیت غذایی و با جیره ای در سطح توصیه های راهنمای پرورش راس( انجام شد. هر تیمار در سه تکرار شامل ده قطعه جوجه راس 853 بود. نتایج نشان داد، مدت هفت روز محدودیت غذایی کمی، پانزدهدرصد افزایش سطح مواد جیره پس از پایان دوره محدودیت غذایی، به طور معن یداری سبب افزایش وزن لاشه پر کنده، لاشه شکم پر، لاشه شکم خالی، درصد لاشه، وزن سینه، وزن ران، وزن بال، و وزن لوزالمعده شد. اثر مدت محدودیت غذایی کمی و افزایش سطح مواد مغذی جیره بر وزن و وزن نسبی، طول، عر و قطر دوازدهه، ژئوژنوم، ایلئوم، راست روده، رکتوم، و کولون نیزاثرمعن یداری مشاهده نشد. همچنین در بین تیمارهای مورد مطالعه، پانزده درصد افزایش سطح مواد جیره پس از هفت روز محدودیت غذایی، به طور معن یداری بالاترین وزن لاشه پر کنده، لاشه شکم پر، لاشه شکم خالی، وزن سینه، وزن ران، وزن بال، و وزن لوزالمعده داشتند

محدودیت غذایی، مواد مغذی، لاشه، پرنده، انرژی و پروتئین