بررسی تلقیح باکتریایی )لاکتوباسیلوس بوخنری( بر پایداری هوازی سیلاژ سیبزمینی و مقایسه آن با سیلاژ ذرت

به منظور بررسی اثر افزودن باکتری لاکتوباسیلوس بوخنری بر پایداری هوازی سیلاژ سیبزمینی+کاه خرد شده و مقایسه آن باسیلاژ ذرت، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 1 تیمار و 1 تکرار انجام شد. تیمارها شامل 7( سیلاژ سیب زمینی ) 36 %( وکاه ) 71 %( )شاهد(، 1( سیلاژ شاهد به علاوه باکتری لاکتوباسیلوس بوخنری ، 8( سریلاژ شراهد به علاوه ملاس ) 0%( و باکتری لاکتوباسیلوس بوخنری، و 1( سیلاژ ذرت علوفه ای بود. مواد خام در سیلوهای آزمایشگاهی با ظرفیت 75 کیلوگرم ذخیره و برای مدت 35 روز در دمای اتاق نگهداری گردید. به منظور ارزیابی پایداری هوازی سیلاژpHسیلاژ بلافاصله پس از باز شدن سیلو، وهمچنین به مدت 0 روز متوالی پس از باز کردن ثبت گردید. به علاوه، غلظت نیتروژن آمونیاکی، اسید های چرب فرار و اسیدلاکتیک اندازه گیری شد. سیلاژ سیب زمینی+کاه در مقایسه با سیلاژ ذرت به طور معنی دار حاوی مقدارpHو غلظت نیتروژن آمونیاکی بالاتر، و غلظت کمتری از اسید لاکتیک، اسید استیک، اسید بوتیریک، اسید پروپیونیک و پایداری هوازی بود . تلقیح باکتری بههمراه ملاس به سیلاژ سیب زمینی+کاه باعث افزایش معنی دار غلظت اسید لاکتیک و اسید استیک، و کاهش pHو غلظت نیتروژن آمونیاکی شد. مقدار تغییراتpHطری 0 روز پرس از باز شدن سیلو در تیمار حاوی باکتری و ملاس بطورمعنی داری کمتر بود. بر اساس نتایج به دست آمده، بهمنظور بهبود کیفیت تخمیر و افزایش پایداری هوازی سیلاژ سیب زمینی +کاه پس از باز شدن می توان از افزودنی باکتری لاکتوباسیلوس بوخنری بههمراه ملاس استفاده نمود.

Keywords:

باکتری لاکتوباسیلوس بوخنری , پایداری هوازی سیلاژ , سیبزمینی+کاه , ملاس