عظیم علی شائی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری و عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور

تنوع بخشیدن به اقتصاد و بالا بردن شاخصهای توسعه انسانی، رفع مشکلات ناشی از صنعتی شدن و آلودگی شهرها، اشتغال زایی، تعامل فرهنگ ها و حفظ محیط زیست از دغدغه هایی است که جهان امروز با آن روبروست و کشورهایی که به تنوع بخشی اقتصادی روی آورده اند و می خواهند خود را از اقتصاد تک پایه ای برهانند و در جستجوی شناخت مزیت ها یا خلق مزیت ها هستند، گردشگری یکی ازاین مولفه هاست. و اغلب کشورهایی که از این مزیت ها بهره مند هستند، آن را در برنامه توسعه ملی خود گنجانده تا از این طریق بتوانند فرایند توسعه ملی را تکامل بخشند(جان ، لی: 1378).بنابراین شناسایی توان های گردشگری توام با برنامه ریزی اصولی در جهت بهره برداری بهینه از آن ضروری به نظر می رسد. هدف تحقیق بررسی توانمندی های فضایی – تاریخی شهرستان داراب دز توسعه ی گردشگری و نیز ارائه راهبردهایی جهت توسعه صنعت گردشگری با توجه به توانمندی فضایی منطقه به عنوان عاملی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می باشد. ابزار تجزیه و تحلیل پژوهش استفاده از نرم افزار GIS، excel و spssبوده است. بررسی ها بر وجود عدم تعادل بین تاسیسات گردشگری و تعداد گردشگران (65%)، عدم مطلوبیت زیبا سازی مکان های گردشگری(70%)،عدم هماهنگی بین سرانه ی گردشگری و جمعیت شهرستان(80%) و نیز عدم رعایت جایگاه گردشگری در توسعه شهرستان داراب اشاره دارد. نتایج پژوهش نشان می دهد که می توان با رونق دادن صنعت گردشگری، از این صنعت به عنوان یکی از محورهای توسعه منطقه استفاده کرد. وجود جاذبه های کم نظیر طبیعی و تاریخی و فرهنگی در این شهرستان می تواند به عنوان عاملی برای جذب گردشگر و رونق گردشگری باشد.