مهصومه علیمرادی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنلمه ریزی شهری
محسن کمانداری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد
سیروس مصطفوی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد
نعمت شاکرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد

گردشگری از پدیده های مهم اوائل قرن بیستم به عنوان یکی از منابع مهم اقتصادی و عاملی موثر در توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، جوامع انسانی محسوب می گردد. اساس شکل گیری صنعت گردشگری در هر منطقه را عمدتا باید در جاذبه های فرهنگی و طبیعی آن جستجو کرد. در این میان مناطق کوهستانی تهران به دلید برخورداری از جاذبه های بی نظیر طبیعی می توانند نقش مهمی را در توسعه صنعت گردشگری محلی، منطقه ای و ملی ایفا نمایند. این مناطق با دارا بودن طبیعت زیبا، آب و هوای مطلوبی برخوردار بوده که همین عامل موجب شده به یک مکان گردشگری تبدیل گردد. مردم شهر تهران از این مناطق به عنوان یک نقطه گردشگری استفاده می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیرات گردشگری بر محیط زیست است و ارتباط گردشگری پایدار با محیط زیست نوع پژوهش کیفی و روش آن توصیفی - تحلیلی است. نتایج پژوهش حاکی از این است که منطقه با دارا بودن پتانسیل های زیاد گردشگری و هجوم شهروندان با مسائلی از جمله آلودگی هوا، آب و... و مشکلات متعدد زیست محیطی مواجه می باشد. در نهایت راهکارهایی جهت گردشگری پایدار ارائه گردیده است.

صنعت گردشگری، گردشگری پایدار، محیط زیست، توسعه پایدار، منطقه یک تهران