گردشگری و جهانی شدن

گسترش ارتباطات میان فرهنگی و همچنین آشنایی با فرهنگ های مختلف بر صنعت توریسم تاثیر گذار است. شناخت فرهنگ های مختلف به رشد و توسعه این صنعت کمک می کند. صنعت گردشگری در ایران علیرغم داشتن جاذبه های فراوان نقش بسیار ناچیزی در اقتصاد کشور ایفا می کند. این درحالی است که جهانی شدن از طریق مرز زدایی، تسهیل در مقررات آمد وشد، و بهبود امر حمل و نقل و ارتباطات می تواند در افزایش گردشگران بین المللی و تحول این صنعت بسیار موثر باشد. تعداد گردشگر بین المللی دریافت شده در یک کشور علاوه بر آنکه تحت تاثیر تحولات فناورانه جهانی و ویژگی های کیفی جامعه مبدا قرار داد، از خصوصیات جامعه میزبان نیز تاثیر مضاعفی می پذیرد. نویسنده بر این باور است که امنیت و تنش های سیاسی حاکم در جامعه میزبان، جاذبه های تاریخی، فرهنگی و تضادهای فرهنگی میان جامعه میزبان و مبدا از جمله عوامل تعیین کننده در عرصه گردشگری در عصر جهانی شدن محسوب می شوند. البته هرگز نباید از تاسیسات فناوری رایانه در عرصه سفر، هزینه های اقامتگاهی و حمل و نقل و میزان تبلیغات مربوط به گردشگری در جامعه میزبان نیز در راستای جذب گردشگر بین المللی غافل ماند. هدف اصلی این مقاله ارزیابی میزان تاثیر عوامل فوق الذکر بر تعداد گردشگر بین المللی وارده در یک شهر می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی و آزمون مجذور برخی امکان پذیر می گردد. براساس یافته های مقاله های متعدد، مقدار تبلیغات اعمال شده در خصوص گردشگری، میزان جاذبه های گردشگری و تضادهای فرهنگی میان جوامع مبدا و جامعه میزبان رابطه مستقیم با انتخاب ایران به عنوان مقصد گردشگری در سطح معنی داری (0/05) دارد. از سویی دیگر هزینه حمل و نقل و میزان ناآرامی های سیاسی نیز دو متغیری هستند که در سطح معنی داری (0/05) رابطه منفی با انگیزه سفر به کشور ایران دارند. همچنین براساس آزمون مجذور برخی تقریبا اکثر فرضیات تحقیق در سطح معنی داری (0/05) مورد تایید هستند. مقاله همچنین سعی بر مروری بر ادبیات گردشگری و جهانی شدن و افزایش میزان توان رقابتی ایران و ارائه مدلی در این خصوص دارد.

Keywords:

جهانی شدن , صنعت توریسم , توسعه , روش همبستگی , ادبیات گردشگری