امکان سنجی ظرفیت ها و محدودیت های توریسم شهرستان دماوند

گردشگری در دنیای امروز یکی از بخشهای مهم فعالیتهای اقتصادی محسوب شده و از دیدگاه های مختلف مورد توجه قرار می گیرد.از آنجا که گردشگری صنعت تولید و مصرف است و توسعه ی آن همواره یه افزایش میزان کار و در آمد ملی کمک کرده،یکی از بخش های مهم فعالیتهای اقتصادی محسوب می شود. گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال حاضر،به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد جهانی تبدیل شده اند.برنامه ریزان و سیاستگزاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند.سیاست های کلان گردشگری باید با توجه به منابع محیطی طرح و اجراء شوند،در غیر این صورت،گسترش گردشگری می تواند در منابع طبیعی،ملی و میراث فرهنگی اثر مخربی بر جا بگذارد. امروزه صنعت گردشگری به عنوان یک راهبرد می تواند با برنامه ریزی اصولی و شناسایی مزیت ها و محدودیتها ی توریستی،نقش موثری در توسعه و تنوع بخشی به اقتصاد منطقه ای بر عهده داشته باشد. تحقیق به این سوال می پردارد که پتانسیل ها و محدودیتها ی توسعه گردشگری در شهرستان دماوند کدامند؟ چه راهبردهایی و راهکارهایی جهت توسعه گردشگری،که منجر به توسعه پایدار می گردد،وجود دارد.به این منظور با استفاده از روش مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت،ضعف،فرصتها و تهدیدها به شیوه swot به ارائه استراتژی و راهبرد در جهت توسعه گردشگری در شهرستان دماوند پرداخته شده است. تجزیه و تحلیل ها در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که آستانه آسیب پذیری بالا بوده و نیازمند بازنگری و ارائه سیا ست های مناسب در جهت رفع ضعف ها و تهدیدها با استفاده از نقاط قوت و فرصتها می باشند.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار منطقه ای , تورسیم روستایی , شهرستان دماوند , مدل swot