گردشگری شهری و پیوند آن با اکوتوریسم(مطالعه ی موردی:استان آذربایجان

امروزه گردشگری شهری برای بسیاری از مدیران و مسئولان شهری به صورت یک امر اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی و نمادین بسیار با اهمیت در آمده است. گردشگری شهری به نوعی فرآیند رقابتی در هر جامعه ای میان کلانشهر های آن جامعه تبدیل شده که مدیریت وقت شهری آن با ارائه تعاریف،تعیین اهداف، داوری میان گزینه های گوناگون در زمینه سرمایه گذاری و آمایش و ایجاد ساختار مدیریت مناسب و تجاری کردن فرآورده های گردشگری شهری باید سعی کنند، در جهت توسعه پایدار محلی گام موثری بردارند. وجود جاذبه های متنوع که در شهر ها استقرار یافته در کنار موقعیت مکانی،شکل شناسی شهر،اماکن ساخته شده تاریخی و میراثی، فضاهای سبز، مراکزفرهنگی مانند موزه ها،سالن های تئاتر، جشنواره ها،نمایشگاههای مختلف، امکانات ورزشی،فضاها و بخش های سرگرم کننده،وجود امکانات در بخش مهمان نوازی مانند رستوران ها و هتل ها،مراکز خرید و بازارها جزء پارامترهای مهم شکل گیری گردشگری شهری میباشد. با توجه به این ویژگی ها و خصوصیات،اکثر جوامع به سمت شهرنشینی و شهرگرایی رشد شتابانی بر داشته اند و میل به تمایز زدایی در عصر پسامدرن را سرلوحه کاری خود قرار داده اند. بنابراین مولفه رشد گردشگری شهری به عنوان یک فعالیت اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی و روانی برای ساختار مدیریت شهری کلانشهرهای جوامع میتواند پتانسیل خوبی برای توسعه محلی پایدار در عصر حاضر تلقی میگردد. استان آذربایجان شرقی نیز به عنوان یکی از قطب های گردشگری کشور از این مسئله مستثنی نیست. این مطالعه در تلاش است تا با مروری بر ادبیات گردشگری شهری،پیوند آن را با اکوتوریسم در استان آذربایجان شرقی مورد بررسی قرار داده و نقش زیر ساخت های مختلف ارتباطی،رفاهی و خدماتی در تقویت تجزیه و تحلیل کند تا از این طریق بتوان توسعه فعالیت های گردشگری را به صورتی مثبت تحت تاثیر قرار دهد.

Keywords:

گردشگری , گردشگری شهری , اکوتوریسم , اکوتوریسم پایدار , استان آذربایجان شرقی