امیر حسین حلبیان - استادیار، گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
پگاه اعتمادی - کارشناس ارشد رشته توسعه و عمران منطق بیابانی دانشگاه تهران

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات خشکسالی در گردشگری کاشان و تخریب منابع طبیعی مبتنی بر روش شاخص های توسعه پایدار توریسم و PNPl است. قدر مسلم خشکسالی و بیابان زایی بر اکوتوریسم محیط زیست تاثیر گذار است بنابراین به دلیل خشکسالی های مکرر و تغییر اقلیم های موجود در کاشان چشم اندازهای طبیعی در معرض خطرات ناشی از بیابان زایی قرار می گیرند برنامه ریزی برای استفاده سیاحان از شرایطی که بر اثر وجود تنوع زیستی ایجاد شده ارتباط نزدیکی به چگونگی شرایط آب و هوایی منطقه دارد. همچنین عدم پراکندگی توریست ها در دیدن منطقه در زمان های مختلف موجب تخریب این منابع شده و صدمات جبران ناپذیری به پوشش گیاهی - خاک و اکوتوریسم وارد نموده است. پنج روش رایج برای برنامه ریزی توریسم وجود دارد روش BOOSteriSm ، روش مبتنی بر صنعت - اقتصاد- روش مبتنی بر فیزیک - فضا روش مبتنی بر انجمن(اجتماع) و روش برنامه ریزی پایدار توریسم با تاکید بر حفاظت از منابع، اثر توسعه اقتصادی بر محیط و توانایی آن برای برآوردن نیاز های فعلی و آتی. در این مقاله سعی بر این است که اثر خشکسالی با استفاده از PNPl بر شاخص های اکوتوریسم در روش برنامه ریزی پایدار توریسم در کاشان بررسی و نتایج عنوان شوند.

گردشگری- توسعه پایدار- توریسم- کاشان- خشکسالی