گردشگری شهری

امروزه گردشگری شهری را یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادی - اجتماعی و رفاهی شهر و شهرنشینان می داند. به همین سبب، مسولان امور گردشگری و شهری در پی ارتقا و گسترش آن برآمده اند. گردشگری بر اساس وجود جاذبه های دیدارگر شکل می گیرد و یکی از پر جاذبه ترین مکانهای گردشگری، شهرها می باشند. بدیهی است که در صورت تقویت جاذبه های شهری اثرات مثبت اقتصادی در خور توجهی را از حیث اشتغال و منایع ناشی از آن متوجه شهروندان خواهد شد. در این نوشتار تلاش بر آن شده است تا به صورت جامع مسئله گردشگری شهری مورد توجه قرار گیرد. تا این صنعت نوپای توریستی در حوزه مدیریت اجرایی شهرها با تاکید بر برنامه ریزی ها ی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در ساختار کلانشهری ایران و سایر نقاط جامعه در سر لوحه های فعالیت های عمده دستگاههای متولی گردشگری شهری در هر زمان و هر دولتی باشد ، همچنین تاکید بر توسعه عمران شهری و گردشگری در کلانشهرها و نوسازی بافت های تاریخی و گردشگری مناطق توریسم شهری باید در دستور العمل دولت و شهرداری کلانشهر های جامعه ما قرار گیرد. از این رو در این مقاله سعی بر آن است تا با رویکرد به نگرش پسامدرن و توسعه گردشگری شهری، قابلیت گردشگری را در مناطق شهری و شکل گیری گردشگری شهری به عنوان یک الگوی فضایی گردشگری مورد بررسی قرارداد و همچنین ضمن بیان اصول و مفاهیم گردشگری شهری و همچنین ارتباط تنگاتنگ آن با موضوع توسعه ی شهری و گردشگری شهری و شبکه هماهنگ گردشگری شهری و پیامدهای حاصل از آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.