جواد حاجی علیزاده - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه فرهنگیان مرکز تبریز
اصغر رشیدی ابراهیم حصاری - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه خوارزمی تهران
نوبخت سبحانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

گردشگری با توان مضاعف تری می تواند حیات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جوامع را تحت تاثیر قرار دهد برای آنان ایجاد اشتغال، کسب درآمدی مالیاتی بیشتر، جذب ارز و غیره نماید. اما اگر با افزایش گردشگری بر روی منابع طبیعی ، مدیریت نشود مسئله گردشگری نیز اثرات نامطلوبی بر محیط زیست بر جای می گذارد. این مقاله با بررسی گردشگری و تاثیرات آن بر محیط زیست مناطق توریستی از نظر ساکنین بومی روستای کندوان صورت گرفته است. نوع تحقیق در این پژوهش از نوع تحلیلی- توصیفی می باشد. در جمع آوری اطلاعات از مطالعات میدانی و کتابخانه ای استفاده شده و در تهیه سوالات و مولفه های تحقیق از روش دلفی بهره گیری شده است. مولفه های پژوهش، تراکم و انباشتگی مواد زائد، آلودگی منابع آب طبیعی، رودخانه ها و چشمه ها و آب های معدنی موجود در منطقه، کاهش بهداشت محیط مسکون روستایی ، افزایش ترافیک و آلودگی هوا، صوتی و ...، بوجود آمدن فضاهای نامطلوب به واسطه قطع درختان و از بین بردن پوشش گیاهی می باشد که جهت تجزیهو تحلیل مولفه ها و بیان تاثیر هر یک از آنها در محیط زیست منطقه مورد مطالعه (از نظرساکنین بومی) از مدل لیکرت و آمارا توصیفی استفاده شده است. یافته های تحقیق منعکس کننده این مطلب است که از نظر ساکنان بومی در بین مولفه های مورد مطالعه، تتزل مطلوبیت کیفی جذابیت های طبیعی و تفریحات محیط باز و همچنین آلودگی منابع آب طبیعی، رودخانه ها و چشمه ها و آب های معدنی موجود در منطقه بیشترین نتاثیر منفی را بر محیط زیست منطقه دارند. برون رفت از این شرایط، برنامهریزی دقیق و منسجم توسط دستگاهها و مسئولان ذی ربط برای گردشگران داخلی و خارجی با مشارکت ساکنان بومی منطقه می باشد.

گردشگری- محیط زیست- ساکنین بومی- روستای کندوان