نقش گردشگری روستایی در توسعه مناطق روستایی ایران

صنعت جهانگردی بزرگ ترین و متنوع ترین صنعت در دنیا به حساب می اید. بسیاری از کشورها این صنعت پویا را منبع اصلی درآمد، اشتغال زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه زیر ساخت ها می دانند. صنعت گردشگری امروزه به قدری در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را صادرات نامرئی نیز می نامند. یکی از انواع گردشگری که روز به روز طرفداران بیشتری پیدا می کند، گردشگری روستایی است و به نظر می رسد روستاها در آینده به یکی از مهمترین مقاصد گردشگران تبدیل شوند. توسعه پایدار گردشگری روستایی با استفاده از معیارهایی مانند رضایت مردم محلی، تامین حقوق و امنیت گردشگرانه اشتغال، فشار اجتماعی، جذابیت گردشگری ، مشارکت محلی، متنوع شدن فعالیت های اقتصادی، سطح رفاه اجتماعی، کنترل و نظارت محلی و حفظ محیط زیست قابل سنجش و اندازه گیری می باشد. روش تحقیق توصیفی موردی می باشد و براساس نتایج بدست آمده نشان داد که کاهش سطح درآمد جامعه ی محلی تمایل بیشتر آنان از حمایت از گردشگری را به دنبال دارد و افراد ساکن با درآمد پایین همچنین بیشتر تمایل دارند تا شهرشان به یک مقصد گردشگری بدل شود. در حوزه ی اشتغال در بخش خدمات گردشگری در این مقصد خاص افراد مشغول در صنعت گردشگری بیشتر به حمایت از توسعه ی گردشگری می پردازند. هر چه طول مدت اقامت گردشگران در منطقه ای بیشتر باشد اثرات منفی و مخرب درک شده توسط جامعه ی محلی بیشتر می شود سطح اثرگذاری ساکنان در فرآیند تصمیم گیری از سطح ادراک شده ی آنها کمتر است. هیچ رابطه ای میان تصورات آن ها از گردشگری و میزان مشارکت آنها در فرآیند تصمیم گیری وجود ندارد. قابل توجه است که افراد با درآمد کمتر بیشتر احساس می کنند در فرآیند تصمیم گیری موثرند در حالی که افراد مسن و باز نسشته که از اوقات کافی برخوردار ند مشارکت بیشتری در مسائل محلی دارند.