نقش اماکن مذهبی زرتشتی درتوسعه گردشگری به روش SWOT (مطالعه موردی استان یزد)

گردشگری دینی یکی از شاخه های صنعت جهانگردی در حوزه فرهنگی است. این صنعت به لحاظ موقعیت مذهبی و زیارتی که در جوامع وجود دارد موجب توسعه فرهنگ پایدار آن جامعه خواهد شد. امروزه صنعت گردشگری در بسیاری از نواحی و کشورها به منزله نمادی از هویت و تعاملات فرهنگی و یکی از منابع مهم کسب درآمد ارزی خودنمایی می کند. صنعت گردشگری دارای آثار اقتصادی و اجتماعی قابل ملاحظه ای است، ایجاد اشتغال و دستیابی به درآمد ارزی پایدار و مناسب و همچنین شناخت متقابل فرهنگی در راستای صلح و وفاق بین المللی از آثار اقتصادی و اجتماعی این صنعت است. مقایسه ی ایران با کشورهای صنعتی و توسعه یافته حکایت از شکاف عظیمی دارد. و سهم درآمد توریستی ایران حدود یک هزارم درآمد جهانی از این صنعت است. یزد با بهره مندی از ویژگی های فرهنگی – مذهبی از جمله مناطقی است که در صورت رفع موانع موجود می تواند پذیرای تعداد قابل توجهی از گردشگران داخلی و خارجی باشد. در این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و تهیه پرسشنامه و با بهره گیری از تکنیک SWOT به بررسی گردشگری در استان یزد پرداخته شد، یزد از نظر وجود جاذبه های گردشگری به ویژه جاذبه های تاریخی از موقعیت بسیار ممتازی برخوردار است. عواملی همچون کمبود امکانات و تاسیسات گردشگری کافی، نبود تاسیسات زیربنایی، عدم سرمایه گذاری مکفی در اماکن اقامتی، فصلی بودن گردشگری، کمبود نیروی انسانی آموزش دیده و غیره از مهمترین عوامل عدم جذب گردشگری، متناسب با پتانسیل ها و توانمندی های گردشگری یزد است. همچنین با جذب سرمایه گذاری های خصوصی و نیمه خصوصی برای ارتقاء کمی و کیفی تاسیسات گردشگری می توان به ساماندهی گردشگری و توسعه اقتصادی – اجتماعی دست یافت.

Keywords:

گردشگری , یزد , زرتشت , SWOT , گردشگری دینی