استفاده از توان های طبیعی در توسعه گردشگری مذهبی نمونه موردی امامزاده عبدالله شهرستان باغملک

در چهار دهه گذشته صنعت گردشگری یکی از عوامل اصلی توسعه اقتصادی و اجتماعی بسیاری از استان ها بوده است و به این لحاظ استان ها تلاش می کنند سهم بیشتری از جمعیت گردشگری را به خود اختصاص دهند در این میان توان های طبیعی و مذهبی به عنوان یکی از ارکان اصلی گردشگری محسوب می شود. از این رو گردشگری مذهبی و محیط طبیعی به طور متقابل به هم وابسته می باشند. گردشگری مذهبی امروزه با توجه به ساختارها و کارکردهای خود توانسته است خود را در متن گردشگری جهانی جای دارد. همواره فاکتورهای متعددی در جذب گردشگر در سطح استان ها وجود دارد از جمله این فاکتورها: مذهبی، طبیعی، فرهنگی و ... می باشد که هر یک به تنهایی سهم قابل ملاحظه ای در این زمینه ایفا می کنند. اما اگر دو یا چند فاکتور در کنار هم قرار گیرند توان گردشگری به مراتب بالاتر می رود از این رو ما دو فاکتور مذهبی و طبیعی را در گردشگری و تاثیرات متقابل آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد. منطقه مورد مطالعه یک مکان مذهبی است که شهرتی فراوان در استان خوزستان و حتی استان های همجوار دارد امامزاده عبدالله که در ارتفاعات زاگرس قرار گرفته است در فصل تابستان دارای هوای متعتدل است در حالی که استان خوزستان است که در این فصل گرمای بالای 40 درجه دارد و هم دارای باغ ها و مرغزارها و آبشارها و چشمه ها فراوانی است که در تمام مناطق خوزستان سالانه خیل زیادی گردگشر را به این مکان مذهبی جذب می کند. پژوهش حاضر سعی دارد با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی ضمن معرفی جاذبه های مهم طبیعی این منطقه سعی در شناساندن قابلیت ها، پتانسیل ها و ضعف های توریسم مذهبی امامزاده عبدالله شهرستان باغملک نشان دهد و به ارائه راهکارهایی بپردازد که می تواند نقش موثری در توسعه گردشگری مذهبی در شهرستان باغملک داشته باشد.

Keywords:

گردشگری مذهبی , توان طبیعی , گردشگری مذهبی - طبیعی , امامزاده عبدالله , شهرستان باغملک