تاثیر امنیت اجتماعی بر صنعت توریسم و اکوتوریسم در ایران

صنعت توریسم در کنار صنایعی مانند نفت و خودروسازی، یکی از سه صنعت عمده جهان محسوب می شود و می تواند با کمترین هزینه، توسعه مداوم و مستمر کشورها را فراهم کند. از سوی دیگر، گردشگری صنعتی است که توسعه آن نیازمند شناخت و آگاهی کافی از مسائل و عوامل موثر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در هر منطقه است. دستیابی به این اهداف در گرو تامین امنیت گردشگران و مقصدهای گردشگری از سوی دولت ها و به حداقل رساندن پیامدهای منفی تخریب زیست محیطی امکان پذیر است. امنیت مقوله ای چندوجهی است و زمینه ساز و بستر سرمایه گذاری، توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. امروزه صنعت توریسم عامل مهمی برای پیشرفت و تکامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشورها محسوب می شود و در مجموع موجب تبادل فرهنگ ها بین اقوام مختلف می شود که آثار اجتماعی فراوانی را به دنبال دارد. ایران با وجود اینکه جزو 10 کشور اول جهان به لحاظ جاذبه های گردشگری، 5 کشور اول جهان از نظر تنوع گردشگری و جزو 3 کشور برتر جهان از نظر تنوع صنایع دستی است، سهم ناچیزی را در جذب گردشگر به خود اختصاص داده است که با برنامه ریزی علمی برای تامین امنیت، امکانات و تسهیلات، می توان به توسعه پایدار گردشگری و افزایش میزان سرمایه گذاری در این بخش دست یافت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که عوامل بسیاری در توسعه صنعت گردشگری موثرند که امنیت کافی برای گردشگران، یکی از مهمترین عوامل است. زیرا گردشگری، صنعتی است که هم عرضه و هم تقاضای آن با امنیت و احساس امنیت اجتماعی رابطه مستقیم دارد.

Keywords:

توسعه پایدار , توریسم , اکوتوریسم , امنیت اجتماعی , احساس امنیت