توسعه پایدار گردشگری با رویکرد استراتژیک

نظر به اینکه ایران یکی از کشورهای دارای قدیمی ترین تمدنهای جهان و میراث فرهنگی و اسلامی است جایگاه منحصر به فرد آن از نظر جاذبه های تاریخی و طبیعی منبعی مهم برای شکوفایی اقتصاد کشور، بهبود زندگی اجتماعی، سیاست و فرهنگ گردشگران و جامعه میزبان محسوب می شود. با توجه به اهمیت گردشگری، یکی از صنایع راهبردی که در چشم انداز توسعه ایران در افق 1404 درنظر گرفته شده، صنعت جهانگردی است. با توجه به اصول بیانیه ریو درباره محیط زیست و توسعه و دستور کار 21 و فعالیتهایی که در این زمینه توسط کمیته محیط زیست سازمان جهانی گردشگری انجام گرفته است، سازمان مذکور توسعه پایدار را فعالیتی می داند که نه تنها منابع طبیعی و فرهنگی را حفظ می کند بلکه ظرفیت را برای ایجاد درآمد افزایش می دهد و لذا در این زمینه توسعه پایدار گردشگری توصیه می شود. این مقاله که به روش توصیفی – پیمایشی تهیه گردیده است، به دنبال یافتن پاسخ به این سوال است که چگونه می توان با استفاده از دیدگاه SWOT در مدیریت استراتژیک به توسعه پایدار در گردشگری در مناطق روستایی رسید. در پاسخ به این سوال سعی گردیده است با تحقیق محلی و با رویش پیمایشی و استفاده از ابزارهایی چون مصاحبه، پرسشنامه و گردآوری اطلاعات کتابخانه ای نسبت به بررسی جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی شهرستان سرخه (از توابع استان سمنان) اقدام و با توجه به نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای موجود راهکارهایی به جهت فراهم نمودن بسترهای توسعه پایدار گردشگری ارائه گردد. در ادامه پس از انجام بررسی های لازم نتیجه شد جهت رسیدن به توسعه پایدار در گردشگری بایستی ضمن حفظ نقاط قوت و تقویت آنها باید نقاط ضعف خود را شناخته و با استفاده از فرصتها و نقاط قوت نسبت به رفع نقاط ضعف و جلوگیری از تهدیدات و تبدیل آن به فرصت اقدام نمود.

Keywords:

تحلیل SWOT , توسعه پایدار گردشگری , مدل استراتژیک , محیط زیست , فرهنگ