علیرضا محمدیان پورطالاری - استادیار گروه فیزیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی، تبریز

در حال حاضر هیدروژن -بور به عنوان یک منبع قابل اعتماد برای سوخت هسته ای مطرح می باشد و تولید انرژی از طریق واکنش همجوشی ایزوتوپ های هیدروزن- بور از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا این .اکنش، تریتیوم رادیواکتیو و نوترون های پر انرژی ایجاد نمی کند و یک واکنش مناسب بدون نوترون و عاری از رادیواکتیو می باشد. پیدایش لیزرهایی با توان بسیار بالا این اجازه را می دهد که روش های جدیدی برای همجوشی محصورشدگی لختی (ICF) ارائه گردد که به نوبه خود می تواند باعث کاهش انرژی ورودی مورد نیاز برای رسیدن به توان قابل استفاده ICF شود. روش ویژه ای که در این مقاله بحث می شود شامل یک مدل نظری جدید برای گداخت (مدل گداخت سریع توسط شتابدهی بلوک پلاسما) می باشد. این روش جدید به منظور فراهم کردن شرایط گداخت هیدروژن-بور انتخاب شده است و می تواند منجر به رسیدن به هدف نیروگاه های همجوشی محصورشذگی لختی گردد که مدت ها است برای رسیدن به آن تلاش می شود.

هیدروژن - بور، رادیواکتیو، همجوشی محصورشدگی لختی، شتابدهی بلوک پلاسما، انرژی آستانه گداخت