انرژی های نو و امنیت انرژی

انرژی به عنوان یک متغیر ژئوپلیتیک، جایگاه ویژه ای را در بازی های قدرتی نظام جهانی باز کرده و دسترسی به منابع انرژی برای تمامی سطوح سلسله مراتبی قدرت جهانی، اهمیت ذاتی استراتژیک پیدا کرده است. از این رو هر یک از بازیگران نظام جهانی به دنبال تعریفی از جایگاه امنیت انرژی خود در جهان هستند. کنترل منابع انرژی برای استقلال و امنیت ملی همه کشورهای تولید کننده و مصرف کننده آن دارای اهمیت است. کشورهای تولیدکننده با تلاش برای کنترل و حفاظت مستمر از منابع حیاتی و درامدزای خود مایل به مشارکت فعالانه و عادلانه در روند رشد اقتصاد جهانی و استفاده بهینه از منابع آن برای توسعه اقتصادهای ملی و افزایش استانداردهای زندگی مردم به سوی رسیدن به منافع و اهداف ملی خود هستند. با توجه به فراز و نشیب های اجتماعی و اقتصادی فعلی، توسعه منابع انرژی جانشین، امری الزامی، مبرم و اجتناب ناپذیر است، حتی مصرف زغال سنگ به جای نفت، یا تبدیل زغال سنگ به نفت، برای رفع نیازهای فراوان موتورهای احتراق داخلی، خود به معنای اختصاص یافتن منابع عظیم سرمایه گذاری خواهد بود. زندگی بشر با تولید انرژی نسبت مستقیم دارد بنابراین ادامه حیات در روی زمین ایجاب می کند که باید به فکر منابع جدید و قابل تجدید انرژی بود. در نتیجه تولید و عرضه حامل های جدید انرژی بر پایه منابع گازی و منابع تجدید پذیر و قابل رقابت از منظر اقتصادی و کیفی با حامل های متعارف و سنتی راهبردی جدید برای برقراری امنیت انرژی می باشد.

Keywords:

انرژی های نو , عرضه و تقاضای انرژی , امنیت انرژی , منابع تجدیدپذیر