ارزیابی پارامترهای موثر در فرایند استخراج لیپید از ریزجلبک

ریزجلبک ها یکی از منابع امیدوارکننده برای تولید بیودیزل از لیپید هستند . بهره وری بالای لیپید یکی از مهمترین خصوصیات یک گونه برای تولید بیودیزا است. در این پژوهش ریزجلبک دونالیلا سالینا (ایزوله M1) بومی ایران مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش ها بر اساس روش بلایت و دایر و جهت دست یابی به بالاترین بازده استخراج لیپید از ریزجلبک تر طراحی گردید. حلال های غیر قطبی بکار رفته در این تحقیق کلروفرم و هگزان و حلال های قطبی، متانول و استون است. در این آزمایشات نسبت حلال غیر قطبی به محلول آبی در سیستم کلروفرم+متانول در سطوح 0/3، 0/4، 0/5، 0/6 ، 0/7 و درصد آب موجود در محلول آبی نیز در سطوح 20% ، 30% ، 40% ، 50% ، 60% و 70% درنظر گرفته شد. آزمایشات برای سیستم هگزان+استون با نسبت هگزان به محلول استون و آب در 5 سطح (0/2، 0/4، 0/6، 0/8 ، 1) و درصد آب موجود در محلول استون و آب در 6 سطح (15%، 20، 25، 30، 35، 40) تکرار گردید. میزان استخراج بدست امده برای سیستم کلروفرم+متانول با وجود استفاده از جلبک تر (34/23-32/79%) ، بیشتر از مقادیر گزارش شده در مقالات برای جلبک خشک است. اما مقادیر بدست آمده از سیستم هگزان +استون (25/43-22/54%) برای جلبک تر اگرچه کمتر از سیستم کلروفرم+متانول است اما بسیار مشابه نتایج ارائه شده در مقالات می باشد. بنابراین با توجه به اینکه حلال هگزان در مقایسه با حلال کلروفرم سازگاری بیشتری با محیط زیست دارد، می تواند گزینه مناسبی برای استخراج لیپید جهت تولید بیودیزل از ریزجلبک دونالیلا در مقیاس صنعتی باشد.

Keywords:

بیودیزل , ریزجلبک , دونالیلا سالینا , استخراج , لیپید