بررسی نحوه بهره گیری از نور طبیعی در ساختمان

هنگام طراحی یک محیط جهت ساخت و ساز ، خورشید همیشه مهمترین منبعی بوده که مدنظر گرفته می شود. نوری که خورشد متصاعد می کند و موسوم به نور طبیعی می باشد نه تنها به ما توانایی دیدن می بخشد بلکه طرح بندی، زوایای دید، شکل و مادیات بناها را نیز به ما دیکته می کند. استفاده از نور روز در معماری همواره یکی از نکات مورد توجه در طراحی بوده، ولی با رواج استفاده از برق به عنوان منبع روشنای داخلی ، بهره گیری از نور طبیعی در ساختمان به حاشیه رانده شده است. روشنایی مصنوعی یک عامل مهم مصرف انرژی در ساختمان است و مصرف آن گاهی به حاشیه رانده شده است. روشنایی مصنوعی یک عامل مهم مصرف انرژی در ساختمان است و مصرف آن گاهی به انرژی مصرفی گرمایش فضاها نزدیک می شود. روشنایی عامل نیمی از برق مصرفی ساختمان ذکر شده است. روش ارزان برای کاهش انرژی مصرفی در روشنایی به کار گرفتن کامل روشنایی روز است. قرن بیستم شاهد نمونه های بسیاری از معماری است که بدون توجه کافی به نور طبیعی طراحی شده اند. امروزه در معماری ایرانی، حتی در معماری ساختمان های مسکونی، شاهد کمبود نور طبیعی هستیم که به دلیلی تامین روشنایی مورد نیاز با استفاده از انرژی برق به سادگی از آن چشم پوشی می شود. با این وجود نیاز روانی انسان به روشنایی طبیعی و ارتباط مستقیم با طبیعت، اهمیت توجه بیش از پیش به نورپردازی طبیعی در معماری را به اثبات رسانده است به همین دلیل در جنبش های معمار پایدار، معماری سبز و جنبش هایی مانند آن، توجه به نورپردازی طبیعی و راهکارهای استفاده از آن در طراحی معماری، اهمیت گذشته خود را بازیافته است.

Keywords:

تابش خورشید , نور طبیعی , نورپردازی , ساختمان