محمد ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد- گروه مهندسی مکانیک، ساخت و تولید- دانشکده مکانیک- دانشگاه کاشان
سعید امینی - استادیار دانشکده مکانیک- گروه مهندسی مکانیک، ساخت و تولید- دانشکده مکانیک- دانشگاه کاشان
علیرضا صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد- گروه مهندسی مکانیک، ساخت و تولید- دانشکده مکانیک- دانشگاه کاشان

برای رسیدن به تلرانس مورد نظر در تولید قطعه، ماشین ابزار ملزم به داشتن تلرانسهای بستهتری نسبت به قطعه کار است. در این مقاله خطای ایجاد شده بر اثر نیروی شعاعی بین ابزار و قطعه (فولاد 1.1740) بررسی شده است. از این جهت آزمایشهایی جهت تعیین مقدار نیرو و خیز قطعه یا ابزار حین فرآیند تراش انجام گرفت. سپس مقادیر تئوری خیز با استفاده از نیروهای بدست آمده محاسبه شد و با مقادیر اندازه گیری شده مقایسه گردید. در انتها نیز راه های جبران این خطا بررسی گردید.

خیز داخل تراشی، خیز روتراشی، تراشکاری، فولاد 1.1740، خطای ماشینکاری