تاثیر هندسه قالب بر فورج پلیسه محدود و با پلیسه قطعات فولادی و پارامتر های خروجی

عملیات فورجینگ یکی از روش های متداول تولید قطعات است که به دلیل متراکم شدن مواد و عدم وجود معایبی نظیر تخلخل، و به دنبال آن بهبود خواص مکانیکی و ساختاری از لحاظ استحکام و خواص متالورژیکی در مقایسه با سایر روش های تولید از اهمیت بسزایی برخوردار است. در قطعات ساخته شده به روش فورج با توجه به جوانه زنی و رشد دانه های جدید ناشی از تبلور مجدد هرچه مقدار دانه بندی نهایی قطعات تولیدی ریزتر و فازهای تشکیل شده در آنها همگن تر باشد خواص مکانیکی بهتری حاصل می شود. ضمن اینکه کاهش مقدار پلیسه به دلیل کم شدن جریان مواد باعث افزایش عمر قالب از نظر ساییدگی نیز خواهد شد اگرچه به دلبل محدودیت بیشتر در گلوگاه های خروجی ، قالب متحمل فشار نهایی بیشتر می گردد. در این پژوهش نتایج حاصل از نمونه صنعتی و شبیه سازی المان محدود و همچنین ساختار و خواص متالورژیکی و مکانیکی قطعات فورج با پلیسه و پلیسه محدود مقایسه شده است . نتایج نشان داد که در فورج با پلیسه محدود ساختار بهینه تر از نظر اندازه دانه و فاز های تشکیل شده، حاصل می گردد.

Keywords:

فورجینگ , تبلور مجدد , عمر قال , ریز ساختار