طراحی کنترل کننده بهینه شده برای جاذب ضربه فعال بهینه شده هواپیما با الگوریتم زنبور عسل

در این تحقیق دو درجه آزادی هواپیما و ارابه فرود با سیستم تعلیق و تایر خطی ارائه گردیده و دو نوع سیستم تعلیق غیرفعال و فعال بررسی شده است. در سیستم تعلیق غیرفعال، خصوصیات سختی و میرایی ثابت است در حالی که در سیستم تعلیق فعال، نیروی کنترل فعال به نیروی سختی و میرایی اضافه شده و نیروی جاذب ضربه را بهبود می بخشد. در این مقاله عملکرد سیستم تعلیق فعال بهینه هواپیما با کنترل کننده تناسبی انتگرالی مشتقی بهینه با الگوریتم هوشمند زنبور عسل در مقایسه با سیستم تعلیق فعال با کنترلر کلاسیک بهینه و سیستم تعلیق غیرفعال از لحاظ ارتعاش عمودی هواپیما، ارتعاش کورس جاذب ضربه، نیروی منقل شده به سازه و بازده جاذب ارتعاش در دو حالت حضور و عدم حضور اغتشاش باند فرود ناهموار در حالت فرود سخت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که در سیستم تعلیق فعال بهینه نسبت به سیستم تعلیق فعال و سیستم تعلیق غیرفعال، دامنه ارتعاشات عمودی هواپیما و کورس جاذب ضربه به طور قابل توجهی کاهش و در نتیجه نیروی منتقل شده به سازه هواپیما و بازده جاذب ضربه و راحتی سرنشینان به طور چشمگیری افزایش یافته است.

Keywords:

ارابه فرود خطی , سیستم تعلیق غیرفعال و فعال هواپیما , الگوریتم بهینه سازی هوشمند زنبور عسل