افزایش بهره وری برگ سبز چای با مدیریت روش های برداشت

برداشت چای یا برگ چینی یکی از مراحل تولید برگ سبز است که می تواند نقش مهمی در افزایش بهره وری و عملکرد مزارع چای ایفا کند. به این منظور بررسی روی مدیریت های مختلف برداشت چای و تاثیر آن بر میزان عملکرد و بهره وری برگ سبز انجام شد. در این پژوهش، تغییرات عملکرد برگ سبز در انواع برداشت دستی سرشاخه های چای شامل یک غنچه و یک برگ، یک غنچه و دو برگ، یک غنچه و سه برگ و یک غنچه و چهار برگ، بررسی شد. این تحقیق بر روی بوته های چای هیبرید چینی و کلون 100 موجود در ایستگاه تحقیقات چای شهید افتخاری فشالم فومن وابسته به مرکز تحقیقات چای در مدت دو سال انجام گرفت. عملکرد برگ سبز به صورت سالانه از مجموع برداشت های هر کرت در طی دوره رشد، محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از طرح آزمایشی کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. طبق نتایج حاصل تیمارهای برگ چینی یک غنچه و سه برگ و یک غنچه و چهار برگ به ترتیب بیشترین و کمترین میزان عملکرد برگ سبز را داشتند. تیمار یک غنچه و دو برگ در رتبه دوم قرار دارد. تیمار یک غنچه و چهار برگ علی رفم افزایش وزن شاخساره، به دلیل برداشت برگ های لایه تغذیه کننده از بوته وآسیب به آن، عملکرد و تعداد دور برداشت کمتری از تیمارهای دیگر در سال، نشان داد. کلون 100 به جز در تیمار یک غنچه و چهار برگ ، در سایر تیمارها با تعداد دور بیشتری برگ چینی شده است. در تیمار یک غنچه و چهار برگ با صدمه به منبع تغذیه کننده گیاه، این تناسب دچار اختلال شده است. به عبارتی برگ چینی نامناسب به کلون 100 آسیب بیشتری نسبت به نوع هیبرید وارد می نماید و کلون 100 برای ترمیم شاخساره های خود به زمان بیشتری نیاز دارد. برداشت استاندارد برگ سبز گرچه از عملکرد سالانه کمتری نسبت به برداشت یک غنچه و سه برگ برخوردار بود اما درآمد ناخالص حاصل از این تیمار بیش از تیمار یک غنچه و سه برگ و یک غنچه و چهار برگ بود.

Keywords:

چای , عملکرد , بهره وری , دور برداشت