شناسایی عوامل مدیریتی موثر بر کاهش ضایعات و افزایش کیفیت چای در شرق استان گیلان

صنعت چای از نظر تولید مواد خام، میزان اشتغال، تنوع نظام بهره بردای، حجم سرمای گذاری سیستم های اداری تولیدو بازرگانی کشورهای چای خیز تولید کننده چای دنیا، نقش مهمی را در اقتصاد آنها ایفا کرده است. در این تحقیق به بررسی عوامل مدیریتی موثر بر کاهش ضایعات و افزایش کیفیت چای پرداخته و میزان تاثیرگذاری عوامل مدیریتی موثر بر ضایعات چای و افزایش کیفیت آن، از طریق استخراج نظرات بهینه تولیدکنندگان از جمله کارخانه داران چای، به منظور شناسایی مناسبتر عوامل و اقدام در رفع آنها مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. ابزار جمع آور ی داده های تحقیق، پرسشنامه می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری حاکی از آن بود که از نظر سنی و تحصیلات، تمامی افراد با هر گروه سنی و با هر تحصیلاتی عنوان داشتند که کمبود سرمایه، عدم مدیریت مناسب تولید، دستگاههای فرآوری فرسوده، نیروی کار ناکارآمد در بخش صنعت و فرآوری چای و عدم ترجه به بهزارعی و تکنولوژی جدید، اثر قابل توجهی را در ایجاد ضایعات چای و کاهش کیفیت آن دارند. رابطه بین عوامل ایجاد کننده ضایعات کمی در چار و عوامل اجتماعی(رده سنی) نشان داد که افراد بسیار جوان توجهی به ناکارآمدی بازار ندارند در واقع آن ها عدم استفاده از تکنولوژی مناسب را عامل ایجاد کننده ضایعات کمی چای دانسته اند. این در حالی بود که هر چه سن افراد از 40 سال به سمت میانسالی (51سال به بالا) پیش می رود، عقیده ها بر مدیریت نامناسب ثابت ولی بر ناکارآمد بازار تاکید بیشتری می شد. همچنین نتایج تحلیل آماری گویای این مطلب بود که 100 درصد از افراد وضع قوانین بازدارنده را عامل موثری بر کاهش ضایعات می دانستند به طوری که قوانین بازدارنده، از جمله اعمال جریمه برای ارائه محصولات نا مطلوب می تواند به طرز چشمگیری ضایعات محصول را کاهش دهد و تولید کننده را به سمت تولید محصول با کیفیت بهتر سوق دهد. در این بررسی ها، نقش تامین سرمایه بر ضایعات چای در بالاترین رتبه و در رتبه 1 قرار گرفت.

Keywords:

چای , سرمایه , کیفیت , ضایعات , کیفیت , نیروی کار