یاسر محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی ومهندسی
مهدی معرفت - استادیار دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی ومهندسی
کیومرث مظاهری - دانشیار دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی ومهندسی
مصطفی خسروی - دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی ومهندسی

در این مطالعه بهبود انتقال حرارت درون یک لوله که به طور کامل یا جزئی از ماده متخلخل پر شده است به صورت عددی مورد بررسی قرار گرفته است. ماده متخلخل در مرکز لوله قرار می گیرد. لوله تحت دمای ثابت و یکنواخت دیواره می باشد. جریان آرام در نظر گرفته شده است و اثر ضخامت ماده متخلخل بر نرخ انتقال حرارت و افت فشار بررسی شد. از مقایسه نتایج کار حاضر با حالتی که ماده متخلخل در لوله قرار ندارد، مشاهد شد که با داشتن افت فشار قابل قبول می توان ضریب انتقال حرارت را به مقدار قابل توجهی افزایش داد. نتایج حاصله نشان می دهد که بر خلاف مطالعات قبلی که شعاع ماده متخلخل مربوط به حداکثر نرخ انتقال حرارت را 0/8 گزازش کرده اند، در این بررسی نشان داده شده است که شعا ه ماده متخلخل برای بیشینه نمودن نرخ انتقال حرارت به عدد دارسی وابستهب وده و به ازای اعداد دارسی 10 به توان 3- تا 10 به توان 6- از 0/8 تا 0/95 تغییر میکند.

جابجایی اجباری- بهبود انتقال حرارت- ماده متخلخل- عدد دارسی