نرگس دولتمند شهری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زراعت، دانشگاه کردستان
ایرج طهماسبی - استادیار، عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان
عادل سی و سه مرده - دانشیار، عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان

به منظور تعیین سطح کود نیتروژن و مطلوب ترین تراکم بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد دانه ذرت رقم MV500 در کشت دوم، در تابستان 1391، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلو ک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه کردستان اجرا شد. فاکتور اصلی آزمایش شامل سه سطح کود نیتروژن (115،184 و 253 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و فاکتور فرعی شامل چهار سطح تراکم بوته (80، 100، 120 و 140 هزار بوته در هکتار) بود. در زمان برداشت عملکرد دانه، تعداد ردیف دانه در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال و وزن هزار دانه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه در سطح 1% و بر تعداد دانه در ردیف، طول بلال و تعداد دانه در بلال در سطح احتمال 5% دارای اختلاف معنی دار و بر قطر بلال و تعداد ردیف دانه غیر معنی دار بود. همچنین تفاوت معنی داری در سطح احتمال 1% بر تمام صفات اندازه گیری شده تحت تأثیر تراکم گیاهی وجود داشت. بیشترین طول بلال (17/54 سانتیمتر)، تعداد دانه در ردیف (29/70) و تعداد دانه در بلال (430/5) از سطح 253 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، بیشترین طول بلال(17/74 سانتیمتر)، تعداد دانه در ردیف (30/50)، تعداد ردیف دانه در بلال (15/02)، قطر بلال (45/36 میلیمتر) و تعداد دانه در بلال(458/3) از تراکم 8 بوته در مترمربع حاصل شد. اثر متقابل نیتروژن و تراکم بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه اختلاف معنی داری را نشان داد و بر دیگر صفات اندازه گیری شده غیر معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه به میزان (9/332 تن در هکتار) از تراکم 14 بوته و بیشترین وزن هزار دانه(199/5 گرم) از سطح 253 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و از تراکم 8 بوته در مترمربع بدست آمد.

کشت دوم، نیتروژن، تراکم، ذرت، عملکرد، اجزا عملکرد