تاثیر کمپوست، ورمی کمپوست و بقایای لوبیا چینتی بر ابعاد فراکتالی، پایداری و فرسایشی پذیری خاک در شرایط مزرعه

به منظور بررسی تاثیر کاربرد مواد اصلاحی آلی بر ابعاد فراکتالی جرمی(Dm)، فرسایش پذیری خاک(K)، پایداری خاک دانه ها (WAS) و جرم مخصوص ظاهری(ρb) خاک، این تحقیق در پاییز 1391، در مزرعه ای در اطراف شهر اردبیل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 7 تیمار و سه تکرار در کرت هایی به ابعاد 1×1 متر اجرا گردید. تیمارها شامل کمپوست، ورمی کمپوست و بقایای لوبیا چیتی در سطح های 20 تن و 40 تن در هکتار و تیمار شاهد بودند. نتایج نشان داد که کاربرد هر سه نوع ماده اصلاحی آلی و سطوح استفاده از آنها پس از گذشت 6 ماه تاثیر معنی داری در بهبود خصوصیات فیزیکی و کاهش فرسایش پذیری خاک داشته است. به طوریکه تیمار 20 تن بر هکتار بقایای لوبیا چیتی با کاهش 2/43 درصدی Dm، افزایش 70/6 درصدی WAS و کاهش 6/34 درصدی K نسبت به شاهد بیشترین تاثیر را در افزایش پایداری و کاهش فرسایش پذیری خاک داشته است تیمارهای 40 تن بر هکتار ورمی کمپوست و 20 تن بر هکتار بقایای لوبیا هر دو با کاهش 23 درصدی ρb نسبت به شاهد کمترین مقدار جرم مخصوص ظاهری خاک را داشته اند.

Keywords:

کمپوست , ورمی کمپوست , پایداری خاکدانه ها , فرسایش پذیری خاک , ابعاد فراکتالی