فردین مرادزاده - دانشجوی دکتری جنگلداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی تهران
مهدیه شمسه - کارشناس ارشد مهندسی منابع طبیعی، جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، گیلان
احمد بیرانوند - دانشجوی دکتری جنگلداری دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی تهران

جنگل های زاگرس در مساحتی حدود 5 میلیون هکتار که در اراضی 10 استان غربی کشور پراکنده شده است. حدود 17 درصد خاک کشور را تشکیل می دهد. یکی از مهمترین دلایل تخریب این جنگل ها پدیده آتش سوزی می باشد که به صورت اشکال مختلف در این منطقه به وقوع می پیوندد که مهمترین آنها در این بررسی عوامل آتش سوزی بر مبنای فعالیت انسان می باشد که به دو شکل آتش سوزی عمدی و غیرعمدی گزارش شده است. مهمترین عوامل آتش سوزی عمدی (که بر اساس مطالعات جدید با ادبیاتی متفاوت به دو صورت آتش سوزی آشکار و آتش سوزی پنهان مطرح شده است) توسعه زمین های کشاورزی، تهیه زغال، درگیری های قومی و قبیله ای بوده است. در آتش سوزی غیر عمدی تفرج غیر مسئولانه، سرایت آتش سوزی از زمین کشاورزی (اتش زدن پس چر مزارع) ، بی احتیاطی چوپانان، رانندگان و شکارچیان از عمده موارد عمده به حساب می آیند. از آنجا که شناخت آگاهانه بروز مشکل اولین قدم در راه مقابله با عوامل تخریب آفرین است لذا در این مناطق به نظر می رسد ناآگاهی و نیاز دو عامل اساسی در ایجاد حریق های عمدی می باشد، لذا در این مطالعه با توجه به روشن شدن برخی از عوامل عمده آتش سوزی در منطقه موارد زیر جهت مقابله با این پدیده به عنوان پیشنهاد ارائه می گردد از جمله آموزش جوامع جنگل نشین، مشارکت ساکنین در برنامه های حفاظتی، مشارکت دستگاه های مختلف دولتی در رفع فقر، تامین معیشت ، ارتقاء سطح زندگی و مهارت ساکنین را می توان ارائه نمود.

جنگل زدایی، آتش سوزی، زاگرس