معصومه احمدی - کارشناس ارشدمهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
باریس مجنونیان - استاد گروه جنگلداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
مقداد جورغلامی - استادیار گروه جنگلداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
رسول یاراحمدی - استادیار دانشکده بهداشت دانشگاه تهران

اره موتوری هنوز هم یکی از مهمترین ماشین های قطع، سرشاخه زنی و تبدیل در جنگل های شمال محسوب می شودف به همین جهت یکی از مخاطرات کار در محیط جنگل که کارگران با آن مواجه هستند انتشار صدای آزاردهنده و ارتعاشات ناشی از کار کردن با اره موتوری است که باعث ضایعات شدیدی در کارگران جنگل نظیر سنگینی گوش و سفیدی دست می شود. هدف این تحقیق اندازه گیر تراز صدا در مواجهه شغلی کارگران با اره موتوری در کار قطع و نیز تعیین مدت زمان مواجهه کارگران و مقایسه آن بر اساس روش کاری در بین کارگران می باشد. این پژوهش در جنگل های شکال در بخش نمخانه جنگل خیرود انجام شد. در این تحقیق شدت صدای اره موتوری در عملیات قطع 85 درخت در مزحله بن زنی، هر 10 ثانیه و در مرحله بن بری هر 15 ثانیه یک بار و نیز مدت زمان آن در دو گروه کارگری اندازه گیری شد. برای اندازه گیری، صداسنج در امتداد بازو در ارتفاع گوش کارگز اروه موتورچی قرار داده شد. نتایج نشان داد که کارگران همواره با صدای بیش از 85 دسی بل سر و کار داشتند و مدت زمان مواجهه با صدای اره موتوری در عملیات قطع فراتر از حد مجاز و استاندارد بود. در مقایسه دو کارگر با توجه به زمان کار و صدای ناشی از آن با داده های مجاز صدا و زمان، نتایج نشان داد که بین زمان بن زنی و بن بری دو کارگر اختلاف معنی داری وجود دارد. به طوری که در درختان ممرز به صورت کلی، در مرحله بن زنی کارگر کم تجربه 71% زمان کار و کارگر با تجربه 32% و در مرحله بن بری کارگر با تجربه 10% و کارگر کم تجربه 54% زمان کار، در معرض صدا و زمان بیش از حد مجاز بودند که این تفاوت ها به روش کاری و تجربه کارگران مربوط می شود.

اره موتوری، قطع درخت، کارگر قطع، تراز صدا، زمان مواجهه با صدا