امین شجاعیان - مدرس، اقتصاد، دانشگاه پیام نور،همدان،ایران
احمد علی بابایی - رئیس اداره فرش سازمان صنعت،معدن و تجارت استان همدان

با توجه به شرایط اقتصادی کشور و تلاش مسئولان برای رهایی از اقتصاد تک محصولی (نفتی)،صنعت فرش از نظر اقتصادی اهمییت فراوانی دارد زیرا اولا کلیه مواد اولیه (پشم، نخ،دار قالی و...) در داخل کشور یافت می شود و نیازی به واردات مواد اولیه نمی باشدکه این ویژگی موجب می شود ارز از کشور خارج نشود،دوما این صنعت دارای ارزش افزوده قابل توجهی می باشد و بعد از نفت بزرگترین ارزش اقتصادی صادرات غیر نفتی را تشکیل می دهد.حدود 85 سال به کمک این کالا بخشی از کسری موازنه پرداخت های بازرگانی جبران می شده و ارز قابل توجهی به اقتصاد کشور تزریق شده است و می توان گفت هیچ کالای غیر از نفت این چنین ارز آور نبوده است.از طرفی با گسترش حجم تولید،تولید ناخالص ملی افزایش می یابد و از همه مهم تر در شرایط فعلی نقش فرش در اشتغال و مسایل اجتماعی غیر قابل انکار است و با کمترین هزینه های تولید،اشتغال را سامان می بخشد.از طرفی جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها و مهاجرت از شهرهای کوچکتر به شهرهای بزرگ (با هدف بدست آوردن شغل و فرار از بیکاری) در کاهش بحران های اجتماعی حاصل از افزایش سطح جمعیت شهرهای بزرگ نقش تعیین کننده ای ایفا می نماید.از نظر فرآیندهای اداری در بحث راه اندازی واحدهای تولیدی به ساده ترین شکل عمل می شود و نیازی به بروکراسی های پیچیده اداری ندارد.از طرفی نیاز به سوله های بزرگ،ساختمان های اداری، آب،برق،گاز و...ندارد.در مجموع می توان چنین اظهار داشت از همه نظر صرفه اقتصادی در تولید فرش نسبت به سایر کالاها وجود دارد بویژه اینکه در شرایط فعلی کشور،دچار تحریم، بیکاری و...است.از طرفی هم کشاورزی دچار مشکل کمبود آب می باشد لذا توجه به فرش دستباف می تواند بخشی از این مشکلات بخصوص در بحث تولید را حل نماید.در این مقاله از روش کتابخانه ای استفاده شده و هدف آشنایی با صنعت فرش دستباف و از طرفی راهکارهایی در جهت افزایش میزان تولید در این صنعت با اهداف اشتغالزایی،افزایش صادرات،افزایش درآمدهای ارزی و از طرفی کاهش بحران های اجتماعی ناشی از مهاجرت ها جهت رهایی از بیکاری می باشد.

فرش دستبافت،اشتغال زایی،صادرات،درآمد ارزی