رابطه رشد اقتصادی و آلودگی هوا در ایران بر اساس مدلسازی دینامیکی

امروزه محیط زیست یکی از مهم ترین ارکان توسعه پایدار تلقی می گردد و توسعه سایر بخشهای اقتصادی و اجتماعی در گرو پایداری و عملکرد صحیح آن معنا پیدا می کند. از آنجا که نرخ بالای رشد جمعیت و رشد بالای شهرنشینی و از طرف دیگر صنعتی شدن جوامع و افزایش تولید و رشد اقتصادی برای پاسخگویی به نیازهای بیشتری از افراد جامعه به منظور ارتقاء کیفیت زندگی افراد از مواردی هستند که منجر به بهره برداری بیشتر از سوختهای فسیلی و افزایش مصرف انرژی شده اند. به همین دلیل تحلیل پیامدهای شهری شدن و رشد اقتصادی در ایران، از جمله تأثیرات آنها بر روی آلودگی هوا – که خود عاملی در جهت کاهش کیفیت زندگی در شهرها است – از ضرورت های مطالعه در حوزه اقتصاد و محیط زیست می باشد. روش بکار گرفته شده در این پژوهش پویایی شناسی سیستم می باشد و به منظور تجزیه و تحلیل مدل سه زیر گروه پایه ریزی شده است که شامل سیستم جامعه، سیستم اقتصادی و سیستم زیست محیطی می باشد. نتایج به دست آمده با استناد بر نمودارهای علی- حلقوی بیانگر آن است که روابط میان متغییرها و اثرات آنها بر یکدیگر به خوبی در مدل توضیح داده شده است. همچنین نتایج نشان می دهد که ابزار به کار گرفته شده در این مطالعه کمک شایانی به کشف و تجزیه و تحلیل روابط متقابل میان متغییرها می کند.

Keywords:

محیط زیست , جمعیت , تولید , درآمد سرانه , آلودگی هوا