حسنعلی آقاجانی - عضو هیئت علمی و استادیار دانشگاه مازندران
شیوا مجدد - کارشناس ارشد مدیریت دولتی گرایش مالی
محمود کیاکجوری - دانشجوی دکتری مدیریت تولید و عملیات دانشگاه مازندران

نوآوری خلق و پیاده سازی یک محصول(کالا یا خدمات) یا فرآیند جدید یا کاملاً بهبود یافته، یک روش بازاریابی جدید، یا یک روش سازمانی جدید در فعالیت های تجاری، سازمان محل کار یا ارتباطات خارجی می باشد. اقتصاد دانش بنیان،اقتصادی است که مستقیما بر مبنای تولید، توزیع و مصرف دانش قرارگرفته است. امروزه دانش و نوآوری بعنوان عوامل مهم ایجاد ثروت پذیرفته شده و در سطح خرد و کلان فرصتها و چالشهای جدیدی را فراهم کرده اند. امروزه کشورهای در حال توسعه و سازمانهای اقتصادی بین المللی اقدام به ایجاد چارچوبهایی برای رسیدن به اقتصاد دانش محور، تلاش می کنند.در مقاله حاضر ضمن بیان تعاریفی کامل و جامع از نوآوری و اقتصاد دانش بنیان، و پس از بررسی نتایج تحقیقات تجربی در زمینه اقتصاد دانش بنیان، به معرفی مدل مفهومی تحقیق به منظور تعیین مسیر نوآوری در راستای تحقق نوآوری پرداخته شده است. سپس اجزای مدل مفهومی شامل: آموزش و منابع انسانی، تحقیق و توسعه و شاخص هایی به غیر از تحقیق و توسعه که می توانند عناصری مهم در نوآوری و توسعه اقتصاد دانش محور باشند، به عنوان راهکارهایی اساسی در جهت روشن سازی مسیر نوآوری در راستای توسعه اقتصاد دانش بنیان تشریح شدند.در پایان نتیجه گیری شده است که امروزه نقش نوآوری در اقتصاد دانش بنیان، نقشی حیاتی و مستلزم توجه است.چرا که تعیین کنندگان آینده کشور باید بدانند نوآوری از طریق بهسازی توان نیروی انسانی از طریق آموزش های سازنده و تحقیق و توسعه تاثیر بسزایی بر دستیابی به رشد اقتصادی که دانش محور باشد، داراست. از سویی دیگر در نظرگرفتن شاخصهایی بغیر از تحقیق و توسعه هم می تواند به دستیابی به نوآوری و رشد اقتصادی یاری رساند. از این رو، وجود این سه عامل مهم که از تناسب بسیار متعادلی برخوردار باشند، تاثیر بسزایی بر روشن سازی مسیر نوآوری دارد.

نوآوری، اقتصاد دانش بنیان، مدل مفهومی