حجت صمدوند - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

در جهان معاصر که بشریت با انواع مشکلات فزاینده تغییرات آب و هوا، افزایش سریع جمعیت جهان، آلودگی های هوا و منابع آب،از بین رفتن منابع کلیدی زمین و بسیاری از مسائل زیست محیطی در سطح خرد و کلان مواجه است، نیاز مبرم برای طراحی های حافظ محیط زیست، بکارگیری انرژی های تجدید پذیر، طرح برنامه های توسعه هوشمند و استفاده از مصالح قابل بازیافت احساس می شود.در این خصوص، بحث ساختمان های سبز که در آنها از مواد پیشرفته در مقیاس نانو استفاده می شود، به لحاظ تأثیرات مثبتی که بر محیط پیرامون خود دارند حائز اهمیت است. هواژل ها از جمله این مواد هستند که با ویژگی های منحصربفرد، قابلیت های فراوانی را در صنعت عایق بندی در مقایسه با سایر مواد متداول نظیر پلی استرن، سلولز، پشم معدنی و... ایجاد کرده اند.در این مقاله با بررسی خواص فیزیکی و حرارتی هواژل و نیز با تحلیل مقایسه ای بین دو روش عایق بندی حرارتی با مواد متداول و روش عایق بندی با نانوژل، برتری این مواد در میزان نگهداشت انرژی و صرفه جویی در هزینه های دوره بهره برداری ساختمان بیان می گردد.

هواژل سیلیکا ، عایق بندی، ساختمان های سبز، هدایت گرمایی، اتلاف انرژی، ضریب انتقال گرمایی