مهناز اکبری - دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
محسن نظری - عضو هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران

با وقوع انقلاب صنعتی و تاسیس شرکت های سهامی از اعمال کنترل به وسیله مالکان کاسته شد و کنترل به دست مدیران افتاد و به این ترتیب رابطه نمایندگی و به دنبال آن تضاد منافع مدیران و سهامداران که از مفروضات اصلی تئوری نمایندگی است موضوع بحث محافل اقتصادی گردید. مسائل و مشکلات نمایندگی از زمانی نمایان شدند که مدیران به عنوان نماینده سهامداران دست به اقداماتی می زدند که نه تنها در جهت حداکثر سازی منافع سهامداران نبود بلکه گاهی کاهش آن راه م در پی داشت به علت هم راستا نبودن منافع مدیران و سهامداران و همچنین عدم تقارن اطلاعایت آنها سرمایه گذاران همواره در جستجوی یافتن معیاری بودند که عملکردر مدیر را به صورت واقعی بسنجد و همچنین مکانیزم هایی که منجر به بهود آن شود حاکمیت شرکتی شامل معیارهایی است که می تواند با افزایش عدم تمرکز در کنترل شرکت ها از قدرت مدیران در پیگیری منافع شخصی کاسته و باعث بهبود عملکرد شرکت ها شود از آنجا که هیات مدیره یکی ازع ناصر اصلی حاکمیت است این مقاله با مرور تحقیقات پیشین اثر برخی از متغیرهای حاکمیت شرکتی از جمله ویژگی های هیات مدیره مانند درصد مدیران غیر موظف در هیات مدیره اندازه هیات مدیره و ترکیب پست مدیر عاملی و ریاست هیات مدیره بر عملکرد شرکت را بررسی کرده است نتایج حاکی از این است که در بیشتر موارد متغیرهای حاکمیت شرکتی با عملکرد رابطه دارند.

حاکمیت شرکتی، عملکرد سازمانی، مدیرعامل، ساختار هیأت مدیره