داریوش پروسراجیان - عضو هیئت علمی گروه مدیریت موسسه آموزش عالی امام جواد
مونا اسمعیل زاده - عضو هیئت علمی گروه مدیریت موسسه آموزش عالی امام جواد

امروزه ابزار رسیدن به توسعه پایدار را نه در دل منابع و توانمندی های صنعتی که در دانش و تجربه ی نیروی انسانی به عنوان مهم ترین سرمایه و عامل مهم تحقق اهداف سازمانی باید جستجو کرد . در این میان، توجه پارک های علم و فناوری کشور به عنوان نهادی نوین در حرکت کشور بسوی اقتصاد دانش بنیان به مسایل و چالشهای حوزه سرمایه انسانی خود و برنامه ریزی استراتژیک این منبع گران بها ضرورتی انکار ناپذیر می باشد چه اینکه با گذشت درحدود یک دهه از شکل گیری و فعالیت پارک های علم و فناوری در ایران، همچنان دغدغه موفقیت پایدار پارک ها و توسعه متناسب با نیاز کشور، دغدغه ای جدی در بین مسئولین و سیاستگذاران این حوزه می باشد. لذا این مقاله به منظور ارائه تحلیلی استراتژیک از وضعیت منابع انسانی پارکهای علم و فناوری کشور، با بررسی و تحلیل اسناد بالادستی در حوزه مدیریت منابع انسانی پارکهای علم و فناوری، تجزیه و تحلیل محیط داخلی و خارجی منابع انسانی پارکها و تعیین موقعیت استراتژیک آنها، با استفاده از نظرات خبرگان و متخصصان این حوزه به تدوین مجموعه ای از استراتژی ها، اقدامات اساسی و پروژه های عملیاتی با هدف تقویت و توسعه سرمایه انسانی در پارکهای علم و فناوری کشور می پردازد.

پارک های علم و فناوری، سرمایه انسانی، اقتصاد دانش بنیان، تحلیل استراتژیک