هوشمند عطایی - استادیار، اقلیم شناسی، دانشگاه پیام نور اصفهان
سادات هاشمی نسب - مدرس، اقلیم شناسی، دانشگاه پیام نور اصفهان

بی توجهی انسان نسبت به محیط زیست از معضلات قرن اخیر است که آلودگی هوا بخشی از این معضل می باشد. موقعیت جغرافیایی، نوع کاربری اراضی، فعالیت های انسانی و آب و هوا از جمله عوامل تشدید کننده آلودگی هوا هستند. در این پژوهش جهت بررسی مکانی و زمانی آلودگی شهر اصفهان از داده های PM10 O3 SO2 NO2، داده های شاخص استاندارد آلودگی هوا PSI چهار ایستگاه پایش کیفیت آلودگی (میدان لاله، آزادی، احمدآباد و بزرگمهر) در محدوده شهر اصفهان طی سال های 1389- 1384 استفاده شده است. سپس متناسب با مقادیر افزایشی آلاینده ها وضعیت گستره ی مکانی - زمانی آلودگی در محیط نرم افزار ArcMap مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بالاترین میزان SPI در فصل تابستان گزارش بوده که با این شرایط در ردیف آلوده واقع گردیده و فصل تابستان در شهر اصفهان آلوده ترین فصل سال بوده است. دو میدان احمد آباد و بزرگمهر دو کانون عمده آلوده شهر اصفهان می باشند. به طوری که در مرداد ماه میدان احمد آباد بیشترین مقادیر ازن سطحی یعنی مقادیر 45/8 تا 44/5 قسمت در بیلیون را تجربه نموده است.

آلودگی هوا، پهنه بندی، شهر اصفهان