مینا ارست - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
سعید شجاعی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

تالاب گاوخونی به عنوان تنها دریاچه آب شور دایمی در فلات مرکزی کشور ایران، با تثبیت پوشش گیاهی مانع از حرکت شن های روان به نواحی شرقی استان اصفهان گردیده و نقش موثری در مهار بیابان زایی، تعذیه آب های زیر زمینی و تولید علوفه ایفا می کند. به دلیل اهمیت پوشش گیاهی در این منطقه، بررسی روند تغییرات آن نیز لازم دیده می شود. هدف از این پژوهش استفاده از داده های ماهواره ای، جهت بررسی این روند، طی 22 سال در اطراف تالاب بین المللی گاوخونی و تهیه نقشه تخریب پوشش گیاهی در این منطقه می باشد. به دلیل وجود تخریب شدید در این تالاب، کلاس تخریبی کم و ناچیز وجود نداشته و بیشترین مساحت منطقه مورد مطالعه (60 درصد) در کلاس تخریبی زیاد است. کلاس تخریبی خیلی زیاد 25 درصد از مساحت کل منطقه و 904 کیلومتر مربع از پوشش گیاهی منطقه می باشد. این در حالی است که سهم مناطق با تخریب پوشش گیاهی متوسط 15 درصد را به خود اختصاص داده است. به دلیل تخریب شدید پوشش گیاهی در این تالاب و روند افزایشی آن، جهت جلوگیری از تخریب بیشتر، برنامه مدیریتی و حفاظتی در این منطقه توصیه می شود.

تلاب گاوخونی، تخریب پوشش گیاهی، بیابان زایی