سکینه عباسی بورندرق
سیدعلی کیمیایی
بهرامعلی قنبری هاشم آبادی
جلیل باباپور

هدف این پژوهش بررسی تأثیر زوج درمانی رفتاری تلفیقی ( IBCT ) برالگوهای ارتباطی زوجین مراجعه کننده به مجتمع قضایی دادگستری شهرستان تبریز است. این پژوهش شبه آزمایشی است و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است، جامعه آماری، کلیه زوج هایی را شامل می شود که به علت اختلاف و ناسازگاری روابط زناشویی به مجتمع قضایی دادگستری شهرستان تبریز در سال 1390 مراجعه نمودند. حجم نمونه پژوهشی 28 زن و شوهر ( 14 زوج) می باشند که از نمونه های در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل انتخاب و جایگزین شدند. زوجین گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت زوج درمانی رفتاری تلفیقی قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد ابزار این پژوهش پرسشنامه باورهای ارتباطی که از روایی و پایایی خوبی برخوردار است. یافته های این تحقیقی با استفاده از نرم افزار SPSS و شیوه آماری تحلیل کواریانس نشان داد که تأثیر زوج درمانی رفتاری تلفیقی بر بهبود باورهای ارتباطی معنادار است. نتیجه نهایی این است که شیوه فوق تأثیر به سزایی در کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین دارد و می توان از آن در موارد مشابه استفاده کرد.

زوج درمانی رفتاری تلفیقی، ارتباط، باورهای ارتباطی طلاق عاطفی