رویا فتحی
حسن باقری نیا

پژوهش حاضر با هدف بررسی طلاق عاطفی در زوجین و به طور اخص، میزان مدارا و سازش در زوجین ایرانی است. این پژوهش به روش مبنایی صورت گرفته است. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و ارائه پرسشنامه به سینفر از زوجینی بود که به صورت هدفدار انتخاب شده بودند. بعد از ارزیابی نظرات و تحلیل پرسشنامه هایی که به آزمودنیها ارائه شد سعی کردیم به پیامدهای طلاق عاطفی و استراتژی های مواجهه با آن در زنان و مردان بپردازیم. زنان پیامدهای طلاق عاطفی را مواجهه خود و فرزندان با فشارها و مشکلات روحی بیان کرده اند. آنان استراتژی های متفاوتی را در مواجهه با طلاق عاطفی دنبال کرده اند. استراتژی های دسته اول که رابطه محور هستند در پی اصلاح و بهبود بخشی رابطه همسری است. استراتژهای دسته دوم که بعضی از زنان در مواجهه با پیامدهای طلاق عاطفی دنبال میکنند استراتژی های خویشتن محور است که در جهت بازیابی خویشتن و بهبود زندگی شخصی اتخاذ میشوند.و در آخر استراتژی های دسته سوم، استراتژی های فرزند محور است که هدف آن بهبودبخشی وضعیت فرزندان در زمینه های مختلف است. همچنین استراتژی ها بر اساس تاثیری که بر رابطه همسری دارند به سه دسته مثبت، منفی و خنثی تقسیم میشود. در مجموع استراتژی های رابطه محور، استراتژی های مثبت یا خنثی هستند و استراتژی های خویشتن محور و فرزند محور استراتژی هایی منفی یا خنثی هستند. در پایان میتوان گفت در درمان طلاق عاطفی توجه به تفاوتها ضروری است و نمیتوان به روشهای درمانی یکسان برای خانواده های مختلف بسنده کرد.

طلاق عاطفی، پیامدها، استراتژی، مدارا