مریم اخلاص - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، دانشکده هنر و معماری، شبستر، ایران.
میرسعید موسوی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، دانشکده هنر و معماری، تبریز، ایران.
شهریار شقاقی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، دانشکده هنر و معماری، تبریز، ایران.

خانه تعبیر، تاویل و انگاره ای از جهان ماست. از گذشته های بسیار دور، خانه برای انسان چیزی بیش از سرپناه بوده و جنبه های معنوی و مذهبی در همه مراحل ساخت خانه تااستقرار در آن و استفاده از آن کاملا مشهود است خانه به مثابه یک کالبد معماری حاوی ایده ها و ارزشها است آنچه در لحظه آفرینش در آن گنجانده شده باشد از سطوح ودیوارهای آن تشعشع کرده و به کسانی که در آن قرار می گیرند انتقال می یابد.آنچه بر معماری ایران از بدو ورود اندیشه های نو در حدود یکصدسال پیش و به دنبال آن نووارگی، نوآوری، و نوپردازی رخ داده است این هراس را در دل می انداخت که مبادادر این دوره بس طولانی معمار ایرانی نتوانسته باشد نقش خود را درست ایفا کرده و مهرونشان خود را به تحولات زده باشد. تحولاتی که از این دوره آغاز شد و بر طراحی مسکن ایرانی نیز اثرات عمیقی بر جای گذاشت و کیفیت زندگی شهروند ایرانی را دگرگون کرد .واحدهای مسکونی در ایران، از لحاظ وسعت و پراکندگی دارای تنوع شدید فضایی مکانی هستند. این ویژگی که در سطح مناطق و نواحی، متاثر از نیروها وو عوامل گوناگون -بوده و از روندهای زمانی و مکانی تاثیر گرفته است، نهایتا از یک نظام واحد تبعیت می نموده است. ولی در دهه های اخیر، این روند با عوض شدن شیوه زندگی که تقریبا همهجنبه های آئینی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و... را در بر گرفته است، دگرگون گشته است. طراحی مسکن معاصر با رویکردهای مختلفی صورت پذیرفته است که همه آنها در خور ستایش نیست چرا که حرکتی از نظر تاریخ معماری هر کشور ارزش بررسی دارد که کنار نقش پیشکسوتانه خود پویایی و استقلال نیز داشته باشد در این مقاله، سعی بر این است که با نگاهی به معماری خانه های سنتی و خانه های معاصر ایران، نظریه های معماری این دوران را جمع بندی و امکان احیای مفاهیم معماری خانه سنتی ایرانی را در خانه های مدرن ایرانی را بررسی کرد

خانه سنتی؛ خانه مدرن ایرانی ؛ مبانی فکری مطرح در خانه ؛ سیر تحول خانه ایرانی