نمود پایداری اجتماعی بر کیفیت فضاهای عمومی شهری بررسی نمونه موردی: خیابان پانزده خرداد حد فاصل خیابان خیام وخیابان مصطفی خمینی - خیابان ولیعصر حد فاصل چهارراه پارک وی تا میدان تجریش

هویت پاسخی است به پرسش در خصوص چیستی یا کیستی موجودات ، و تنها پدیده ای که دغدغه هویت دارد ، انسان است زیرا به گفته سارتر در موردانسان ، وجود بر ماهیت تقدم دارد.یکی از مهمترین مراتب هویت به عنوان اساسی ترین مسئله حیات انسان هویت محیط مصنوع و ارتباط آن با فرهنگ و کیفیت جوامع بشری است.هویت مفهومی نسبی است که یک سر آن به انسان بر می گردد و سر دیگرش در محیط تعریف می شود. اجتماع در نحوه تفکر مردم درباره خود و ایجاد هویت شخصی برای آنها نقش اساسی ایفا می کند. در واقع هویت شخصی ازحوزه قلمروی حیات اجتماعی است که فرد خودش رابا آن معرفی می کند. امروزه فضاهای عمومی در شهرها ظرفیتی عظیم برای پاسخگویی به نیازهای اجتماعی انسان دارند ولی مسئله حائز اهمیت تطابق چنین فضاهایی با نیازها و خواست شهروندان است. شهر محل زندگی مجموعه ای از آدمها با نیازها، علایق و سلایق مختلف است.شناخت نیازهای روحی و روانی افراد جامعه و انعکاس آن در طراحی های شهری و معماری ابنیه، احترام به خاطرات جمعی و فردی انسانی در فضا و معنا بخشی به هریک از فضاهای شهری ضروریست. به عنوان مثال حس تعلق به فضا که از شاخصه های هویت محیطی است و از بین رفتن آن معلول افت کیفیت شهری می باشد در اثر ویژگی هایی چون حضور فعال و مداوم ، تحرک و تعامل اجتماعی شهروندان در فضا ایجاد می شود.لذا توجه به کیفیت کالبدی و عملکردی چنین فضاهایی در جهت افزایش تعاملات جمعی ، تعریف و خلق رویدادهای فرهنگی و اجتماعی از سوی طراحان در فضاهای عمومی می تواند به پویایی ، جذابیت فضا ، القای حس تعلق خاطر و ایجاد خاطرات جمعی مشترک و بازیابی هویت جمعی شهروند کمک کند و شهر و جوامع پایدار را به وجود آورد. در این مقاله به بررسی تاثیر فاکتورهای پایداری اجتماعی برکیفیت فضایی خیابانهای تهران پرداخته شده است

Keywords:

پایداری اجتماعی , هویت فضا , تهران