بابک رضی منش سرخاب - دانشگاه آزاد اسلامی دانشکده هنرو معماری، جلفا، ایران
محمد محمدی کیا - دانشگاه آزاد اسلامی دانشکده هنر و معماری، تبریز، ایران

یکی از مسائلی که همواره دغدغه دست اندرکاران ساخت و ساز بوده و همواره فکر آنها را به خود مشغول ساخته است. بهسازی و تقویت سازه های معیوب درساختمان های بتن آرمه می باشد. این عمل به منظور تحمل بار بیشتر، برطرف کردن ضعف سازه، و یا افزایش شکل پذیری و یا افزایش تعداد طبقات سازه ویا تغییر آئین نامه های طراحی ساختمان در برابرزلزله صورت می پذیرد. در گذشته برای تقویت سازه های بتن آرمه بیشتر از روش های سنتی و وقت گیر استفاده می شد و همواره نیاز به روشی اقتصادی، سریع، آسان و قابل اعتماد که بتواند نیاز های آئین نامه های جدید را پوشش داده و در مقابل نیروهای وارده بر سازه به خصوص نیروهای جانبی )زلزلهو باد( مقاومت داشته باشد احساس می شد. خوشبختانه در چند دهه اخیراستفاده از کامپوزیت های CFRP و GFRP ، برای مقاوم سازی المان های بتنی مسلح، در کلدنیا گسترش یافته است . استفاده از این مواد به دلیل خصوصیاتی چون مقاومت در برابر خوردگی، وزن کم )نسبت مقاومت به وزن بالا در مقایسه با مصالح سنتی( و مقاومت کششی بالا، ضخامت نسبتاً نازک ورق های FRP و قابلیت اعمال بر روی اکثر سطوح هر روز بیشتر و بیشتر می شود. در این مقاله گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و با استفاده ازمنابع و اطلاعات موجود درکتب و مقالات مختلف و تماشای فیلم های مستند و مطالعه بروشورهای مختلف سازندگان این محصول می باشد. در این مقاله تلاش شده تا علاوه بر شناساندن هر چه بیشتر این تکنولوژی جدید و سیر تکاملی آن در صنعت ساختمان به ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی مواد تشکیل دهنده آن نیز اشاره شود. در ادامه به بررسی محاسن )سبک بودن، مقاومت کششی، وزن کم ، سهولت اجراو ..( و معایب )ضعف در تحمل تنشهای فشاری و ....( پرداخته و شیوه های مختلف اجرای این تکنولوژی در قسمت های مختلف سازه بتن آرمه بررسی می شود

بهسازی، تقویت، بتن آرمه، الیاف FRP ، کامپوزیت