مریم بهاری طاستقار - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تبریز،ایران

محیط زیست گنجینه ای است که باید به شکلی پایدار مورد بهره برداری قرار گیرد. . در این مقاله، در ابتدا نگرشی کلی به مفاهیم توسعه ی پایدار و اهمیت آن در جهان امروز شده و در ادامه معیار ها و ضوابط کلی در طراحی معماری پایدار مورد بررسی قرار گرفته و سپس با معرفی اجمالی ویژگیهای اقلیمی و جغرافیای مناطق سرد کوهستانی و کوهپایه های بلند در نمونه موردی تبریز به عنوان بستر اصلی مطالعه، به بیان ضوابط طراحی بنا در این مناطق، طبق ضوابط شورایعالیشهرسازی و معماری ایران مندرج در کتاب راهنمای معماری مسجد پرداخته شده؛ در این راستا اصول طراحی اقلیمی نظیر جهت گیری بنا، شکل، ویژگی بام ها،نحوه استقرار فضاهای بسته، رابطه فضاهای پر و خالی، ابعاد و تناسبات و ... را مورد بررسی قرار گرفته است؛ در ارزیابی موارد مطرح شده، این نتایج حاصل گردیدکه ضوابط موجود به عنوان یک راهنمای کلی در طراحی بنای همساز با اقلیم منطقه و در راستای الگوگیری از معماری بومی، در تطابق کامل با اصول و معیارهایتوسعه پایدار بوده و با هدف دستیابی به یک فرم ساختمانی پایدار و انعطاف پذیر می توان از آن در راه نیل به اهداف پایداری در مواردی از قبیل بهره گیری از مصالح محلی در دسترس، کاربرد محلی، تجدیدپذیری منابع انرژی، توجه فعالیت های ساختمانی به بازیافت و احترام به طبیعت بهره گرفت

توسعه پایدار، ضوابط، طراحی اقلیمی، معماری، مناطق سرد کوهستانی، تبریز