مدل سازی زیست اقلیمی خانه های شهر بم با رویکرد معماری پایدار

کاهش ذخایر سوخت های فسیلی در جهان به علت استفاده بیش از حد در چند دهه اخیر، آلودگی های زیست محیطی ناشی از آن و تحمیل هزینه های مالی برکشور ها، اندیشمندان و سیاست مداران کشورها را به ف کر پیدا کردن راه کار هایی جهت کاهش مصرف انرژی باعث شده است. امروزه بخش ساختمان، مصرف بیش از یک سوم انرژی مصرف کشور را به خود اختصاص داده است. بیشترین انرژی مصرفی در ساختمان ها جهت افزایش میزان آسایش ساکنین آن در فصول مختلفمی باشد. این در حالی است که ساختم ان های سنتی و بومی هر منطقه به علت توجه بر اصول طراحی اقلیمی و با حداقل استفاده از سوخت های فسیلی، دارایآسایش حرارتی مناسب تری جهت اسکان بوده اند. پس با تکیه بر اهداف عمده طراحی اقلیمی در هر منطقه آب و هوایی و پیش بینی مواردی در جهت تحقق به ایناهداف، می توان ساختمان هایی با حداقل اتلاف حرارتی طراحی کرد تا با صرفه جویی در مصرف انرژی در راستای کاهش آلودگی های زیست محیطی، معماری در هر اقلیم دارای هویت مخصوص به خود شود. شهرستان بم واقع در جنوب شرقی ایران، به علت مجاورت با کویر آب و هوای متغییری دارد. به طوری که دمای هوا در فصل تابستان به 15 درجه سانتی گراد و در فصل زمستان به 1 درجه سانتی گراد میرسد. هدف از این تحقیق ارزیابی شرایط اقلیمی شهر بم با استفاده از شاخص های ارزیابی گرمایی اقلیمی ماهانی و اوانز در جهت تشخیص مسائل معماری و شرایط آسایش میباشد. دراین پژوهش ابتدا ویژگیهای عناصر اقلیمی شهر بم1351 تعیین شد. سپس بر اساس شاخصهای اقلیمی ماهانی و اوانز، شرایط گرمایی )سرد، گرم، راحت( هر ماه مشخص شد. نتایج نشان دادند - در دوره آماری 7517که دمای هوای فضای بیرونی در روزهای 5 ماه از سال، سردتر و در 5 ماه دیگر سال، گرم تر از فضای درونی ساختمان است و تنها در 7 ماه از سال شرایط آسایشوجود دارد. بنابراین جهت گیری ساختمان با کشیدگی در محور شمالی جنوبی توصیه میشود. قرارگیری نورگیرها به سمت جنوب و جنوب شرقی، نفوذ نور خورشید - را در شرایط پیش از ظهر در دوره سرد سال به درون ساختمان فراهم می سازد. میتوان با تعبیه بازشو هایی رو به جنوب شرق، برای خنک کردن ساختمان ها در دوره گرم بهره گرفت.

Keywords:

معماری همساز با اقلیم , آسایش گرمایی , بهینه سازی انرژی , بم