معماری پایدار با بهره گیری از انرژی های نو، بررسی سیستم های فوتولتائیک و آبگرمکن های خورشیدی

یکی از مهمترین موضوعاتی که در چند دهه اخیر مورد توجه اکثر کشورهای صنعتی پیشرفته بوده است بحث جلوگیری از اتلاف انرژی می باشد. اهمیت این بحث در سالهای نخست دهه 1305 زمانی که تقاضا برای عرضه ذخایر نفتی و انرژی ناشی از آن افزایش چشمگیری یافت روشن شد. توجه به این موضوع که منابع سوخت فسیلی محدود و احتیاجات انرژی جهان به مقدار قابل ملاحظه ای افزایش یافته است و منابع انرژی های فسیلی در قرنهای آینده، دیگر جوابگوی نیاز انرژی جهان برای بقاء تکامل و توسعه نخواهند بود بنا براین استفاده از منابع جدید انرژی به جای منابع فسیلی امری الزامی است چرا که تداوم حیات بشر با کار و مصرف انرژی همراه است و بنا براین شناخت عوارض ناشی از منابع مختلف تولید انرژی می تواند راه حل مناسب و محتمل برای برخورد با این مسئله را در بر داشته باشد.با توجه به محدودیت های موجود، تنها استفاده از روشهای درست مصرف، بهینه سازی مصرف انرژی و به کار گیری انرژی های نو می تواند بحران انرژی را مهارکند. استفاده از انرژی خورشید که منبع انرژی قابل توجهی است و خود نیز در ایجاد انرژی های دیگری مانند انرژی زمین گرمایی، باد، جزر و مد و آبشارها سهیم است، در ساختمانهای هوشمند پایدار بسیار کاربرد دارد. در این مقاله به چگونگی استفاده از انرژی خورشید در معماری و ساختمان سازی با توجه به پاک و نامحدود بودن آن به عنوان یکی از منابع انر ژی تجدیدپذیر در طراحی ساختمان های اشاره شده و راهکارهایی جهت طراحی نوین با تأکید بر استفاده از این نوع انرژی و کاربرد بهینه آن در معماری ارائه خواهد شد و در پایان اصول طراحی ساختمان های خورشیدی بیان می گردد

Keywords:

انرژی های نوین , انرژی خورشیدی , طراحی , معماری