سهیل محمدحسن جمارانی - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، دانشکده عمران معماری، قزوین، ایران.
مهناز محمودی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
فرشاد مفاخر - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

معماران و هنرمندان ژاپنی همواره موفق به بهره گیری از مفاهیم اصیل و زیبایی شناسانه برگرفته از فرهنگشان شده اند بگونه ای که روح ژاپنی همواره در کارهایشان مشهود بوده است. معماری معاصر ژاپن همچون فرهنگ امروزه آن مصداقی است از یک فرهنگ ترکیبی سنتی که همزمان با پذیرش امکانات مدرن، ضمن حفظ ریشه، در ساختاری منسجم، هویت ملی و سنتی خود را تداوم بخشیده است .ستون محور عالم و محور عمودی است که هم زمین و آسمان را جدا می کند و هم آنها را به یکدیگر متصل می سازد، مظهر استحکام و استواری می باشد. بطورکلی ستون، جایگاه ویژه ای در میان فرهنگ ها و آیین های مختلف دارد، خصوصا در ژاپن که ستون از جایگاه متافیزیکی و روحانی برخوردار بوده و همواره نقشی اطمینان دهنده و آرامش دهنده داشته است. در مقاله پیش رو پس از معرفی مختصر 9 رویکرد مهم موجود در معماری ژاپن یعنی فرم گرا ، مفهوم گرا ، ترکیبی و بررسی برخی دیدگاههای مختلف نسبت به ستون از حیث معماران و نظریه پردازان مشهور ژاپنی همچون کوجی رو، تانگه، کیکوتاکه به معرفی مفاهیم زیباشناسانه ای همچون وابی ، سابی ، سوکی و ارتباط و مصداقشان در برخی پروژه ها پرداخته شده است و نتایج حاصله که حاکی از پیوند این اصول با رویکردهای سنتیو دیدگاههای مدرن در معماری ژاپن می  باشد در جداول و ماتریس هایی بیان شده است. به عبارت دیگر می توان بیان داشت که حتی کهنگی و فرسایش حاصله از گذر زمان، نه تنها از ارزشهای زیبایی شناسانه آنها نکاسته بلکه بر عمق معنایی آنها نیز افزوده است؛ از اینرو می توان معماران ژاپنی را بعنوان الگو قرار داده و دریافت که: با نگاهی بر اصول پیشین، همچنان فرصت برای ایده پردازیهای بدیع امکانپذیر است. تحقیق در بخشهای شرح اصول و دیدگاهها بصورت توصیفی و در بخشهای مقایسه آثار بصورت تحلیلی تطبیقی می باشد که مبتنی بر اسناد کتابخانه ای، اینترنت و مطالعات میدانی می باشد

زیبایی شناسی، ستون، سنت، مدرنیزاسیون، معماری ژاپن