علیرضا محمدی - عضو هیات علمی آموزشکده فنی و حرفه ای سما پارس آباد مغان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارس آباد مغان،گروه معماری،پارس آباد مغان،ایران

دنیای امروز دنیای بی ثباتی ارزش هاست. هیچ معیار ثابتی برای اینکه بگوییم این اثر خوب است یا بد وجود ندارد. نسبیت در ارزشها، کثرت گرایی درمعیارهای ارزشی و شکاکیت در مباحث هستی شناسی و انسان شناسی را بدنبال آورده است. اینها در حالی است که پیامبران، حکما و مصلحین جهان همهیک اصل کلی را بیان کرده اند و آن اینکه یک حقیقت جامع جهانشمول و مدبر بر هستی حاکم است و باید ها و نباید ها، زشتی ها و زیبایی ها و همهمبانی و معیارهای مبتنی بر ذات و فطرت انسان است. گمان می رود آنچه راه حل جامعه طوفان زده کنونی ما باشد، تکیه بر ارزشهای ثابت و پیروی ازهنر آرمانگرا است تا هم هنرمند به کمال برسد و هم مخاطب رشد کند. انسانی که قدرت انتخاب ندارد مثل کف و خاشاکی روی آب با هر جریانی در سطح، به این سو و آن سو کشیده می شود. چنین شخصی چون جهت گیری اساسی و معنایی در کارش ندارد ؛ از جوشش پنداشتها ی اصیل از درون خودمحروم است و تبدیل به یک مقلد می شود. نداشتن قدرت انتخاب عموما ریشه در ناتوانی در دستیابی به یک هویت مستقل دارد. بنابراین در این مقاله بهبررسی حسن شناسی و زیبایی شناسی می پردازیم و در این راستا زیبایی شناسی و فلسفه ی زیبایی در شرق و غرب را بررسی کرده و در انتها زیبایی شناسی معماری را بررسی کرده و زیبایی شناسی را از منظر اسلامی بررسی کرده تا به سوالهای زیر پاسخ داده شود : معیار ما امروزه برای ارزشگذاری - زیبایی چیست ؟ چگونه می توانیم اثر هنری خوب را از بد تشخیص دهیم؟

زیبایی شناسی معقول، زیبایی شناسی محسوس،فرم و صورت، تعادل،درون گرایی،برون گرایی