بهینهسازی پره میکروتوربین آبی اگنیو به کمک الگوریتم ژنتیک برپایه ی دینامیک سیالات محاسباتی

بیشک یکی از انرژیهایی که امروزه بسیار مورد توجه است، انرژی آب میباشد که برای مهار آن به توربینهای آبی با بازدهی هر چه بیشتر نیاز است. یکی از بخشهای توربین آبی که در بهرهوری نقشبسیار مهمی دارد پروفیل پره توربین می باشد. امروزه استفاده از ترکیب دینامیک سیالات محاسباتی با یک الگوریتم بهینه سا زی با توجه به تاثیر بسیار زیاد در کاهش زمان بهینهسازی در فرایند بهبودعملکرد توربوماشینها رشد فزایندهای داشته است. ایجاد یک طراحی آزمایش مناسب که تمام فضای حل را پوشش دهد، در پیدا کردن جواب بهینه بسیار کارامد میباشد. هدف این تحقیق بهینه سازی دوبعدی پروفیل پره های متحرک مربوط به یک میکرو توربین آبیاگنیو به روش بهینه سازی ژنتیک چند هدفه بر پایه ی دینامیک سیالات محاستباتی متی باشتد کته در فرایند حل از شبکه عصبی مصنوعی به عنوان مدل جایگزین استفاده شده است درروند بهینهسازی، ابتداپرامترهاه روی مقطع هاب بررسی گردید و با انتخاب طول کورد روی هاب با یک تقریب، طول کورد برای مقطع وسط پره محاسبه گردید و ادامه بهینهسازی با توجه به مقطع وسط پره انجام شد. پروفیل بهینه برای مقطع وسط پره با استفاده از الگوریتم ژنتیک ندهدفه و تحلیل جوابهای جبهه پارتو مربوط به آن مقطع انتخاب میگردد. به کمک پروفیل بدست آمده برای مقطع وسط و امتداد آن به هاب و نوک پره ، پره ی سه بعدی طراحی و تحلیل دینامیک سیالات محاسباتی مربوط به آن انجام گردید و در نهایت، بازدهی توربین بهینه شده با توربین اولیه در نقطه طراحی مقایسه گردیده است.

Keywords:

الگوریتم ژنتیک , شبکه عصبی , جبهه پارتو , مدل جایگزین