بررسی رابطه بین ذهنیت فلسفی با خلاقیت سازمانی کارکنان مرکزآموزش مدیریت دولتی

زمینه: پیشرفت ابعاد گوناگون جامعه بشری، در گرو خلق اندیش ههای نو م یباشد. تفکر منطقی را میتوان منوط به داشتن ذهنیت فلسفی وی دانست. ذهن فلسفی به مدیر و کارکنان بینش و دانشیمیدهد تا بتواند در مواجه با مسائل سازمان از تنگ نظری، خود محوری و یک جانبه نگری مصونبمانند. هدف: هدف اصلی مورد بررسی در این پژوهش؛ بررسی رابطه بین ذهنیت فلسفی و میزانخلاقیت سازمانی کارکنان مرکز آموزش مدیریت دولتی میباشد.روش: پژوهش از نوع همبستگی است و در زمره تحقیقات کاربردی میباشد.. جامعه آماری پژوهش حاضر همه کارکنان مرکز آموزش مدیریت دولتی در سال 1391 ( تعداد آنها برابر با 145 نفر)است. از جامعه آماری یاد شده، نمونهای به حجم 110 نفر به صورت تصادفی انتخاب شد. در پژوهش حاضر با بهره گیری از دو پرسشنامه استاندارد، سنجش خلاقیت کارکنان رندسیپ ( 1979 ) و هم چنین پرسش نامه ذهنیت فلسفی میر سپاسی و سلطانی ( 1375 ) به بررسی متغیرهای فوق پرداخته شد. یافت هها: بین ذهنیت فلسفی و ابعاد آن(جامعیت، تعمق و انعطاف پذیری) با خلاقیت کارکنان مرکزآموزش مدیریت دولتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون گام به گام حاکی از آن بود که از بین مؤلف ههای ذهنیت فلسفی متغیرهای جامعیت و انعطاف پذیری بهترین پیش بینی کننده برای خلاقیت کارکنان مرکز آموزش مدیریت دولتی هستند. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای تحقیق میتوان اذعان داشت که هر چه میزان ذهنیت فلسفی و ابعادآن(جامعیت، تعمق و انعطاف پذیری) در بین کارکنان مرکز آموزش مدیریت دولتی بیشتر باشد، خلاقیت بیشتری از خود نشان میدهند. از تحلیل دادهها میتوان چنین نتیجه گرفت که بعد جامعیتذهنیت فلسفی رابطه بیشتری با خلاقیت دارد و ابعاد انعطافپذیری و تعمق در رتب ههای دوم و سوم قرار دارند.

Keywords:

ذهنیت فلسفی , جامعیت , تعمق , انعطاف پذیری , خلاقیت سازمانی , مرکز آموزش مدیریت دولتی